Best of ...Both Worlds

Cuddlie comps...

V.A. - Knuffelrock, Vol. 01

Labels: compilation

posted by a r n e l @ 19:33 3 comments

Classic Fantastic: Fun Lovin' Criminals

De New Yorkse hiphop/cross-over band Fun Lovin' Criminals werd in 1993 opgericht door zanger/gitarist Huey Morgan, drummer Steve Borovini en bassist/keyboardspeler Fast (echte naam: Brian Leiser).
Ruim twee jaar later brachten ze hun eerste EP uit, Original Soundtrack For Hi-Fi Living. Hierop was een mengeling te horen van rock, funk, blues en hiphop. Bovendien gebruikten de Fun Lovin' Criminals veel samples van andere bands en ook een aantal filmgeluiden. Dit zorgde ervoor dat het drietal vergeleken werd met diverse hiphopgroepen, waaronder de Beastie Boys. Het vinden van een eigen identiteit werd hierdoor sterk bemoeilijkt.

Het eerste volwaardige album van de Fun Lovin' Criminals verscheen in 1996 met Come Find Yourself. De singles van dit album, het fantastische "Scooby Snacks" en "The Fun Lovin' Criminal" werden opgepikt door veel radiozenders en door MTV. Dit zorgde voor goede verkoopcijfers in vooral Europa, en succesvolle concerten.
Op het "100% Colombian" hadden de hiphopbeats voor een groot deel plaatsgemaakt voor soul en funk. Na de release van dit album werd Steve Borovini vervangen door Maxwell Jayson.
Het jaar daarna verscheen een compilatie van b-kantjes onder de titel "Mimosa".
In 2001 brachten de Fun Lovin' Criminals hun derde album uit, Loco. Hierop werd de met "100% Colombian" ingeslagen weg doorgezet.
De hits van de Fun Lovin' Criminals verschenen in 2002 op een compilatie.
In september 2003 volgde "Welcome to Poppy's", en in 2005 "Livin' in the City".

En na vijf jaar is er nu een nieuw studioalbum uit. "Classic Fantastic" wordt verspreid op 1 maart 2010. Het trio woont en werkt nu in Londen, waar ze in hun eigen nieuwe studio dit album hebben opgenomen met behulp van het “vierde bandlid” Tim Latham (A Tribe Called Quest, De La Soul en KRS-One).
De CD zet stevig in (een beetje zoals de Red Hot Chili Peppers toen ze nog goed waren) met het funky "Mars", maar een absolute knaller is het titelnummer met zijn soul-disco-basis, die op het eind uitloopt in slome jazz. Maar de band zet er meteen weer de beuk met "The Originals". "She Sings At The Sun" kondigt voorzichtig de lente aan, en op het loungy "El Malo" hoor je (naast een sampletje van "Riders on the storm") echt de vogeltjes kwetteren! Nog poppier gaat het er aan toe in het aanstekelijke "Mister Sun" (dat rommelige kinderkoortje!). "Rewind" is een jazzrockachtige trage track -maar dat gaf de titel al aan- die twijfelt tussen Johny Guitar Watson en Sly Stone.

Labels: Fun Lovin' Criminals, hiphop

posted by a r n e l @ 23:20 1 comments

Everybody Digs Bill Evans

Reeds op jonge leeftijd speelt de Amerikaanse jazzpianist Bill Evans (Plainfield, New Jersey, 16 augustus 1929 - New York City, 15 september 1980) al (klassiek) piano, maar ook dwarsfluit en viool. In 1950 studeert hij af aan het Louisiana College als klassiek pianist. Verder volgt hij ook nog compositie aan het Mannes College of Music in New York.

Na een korte periode in het leger komt zijn eerste plaat uit: "New Jazz Conceptions" (1956). Pas twee jaar later verschijnt er een nieuwe plaat, "Everybody Digs Bill Evans", met bassist Sam Jones en drummer Philly Joe Jones. In hetzelfde jaar wordt hij gevraagd door Miles Davis om zich bij diens sextet te vervoegen.
De groep bestaat uit Miles, John Coltrane, Cannonball Adderley, Paul Chambers, en Jimmy Cobb. Evans blijft maar één jaar bij de groep en is al opgestapt om een eigen trio te beginnen, als Miles hem in maart 1959 vraagt voor de beroemde plaat "Kind Of Blue". Voor een groot stuk bepaalt Bill Evans de kleur en het concept van deze plaat, getuige het door hem (en niet door Miles Davis) gecomponeerde "Blue In Green". "Blue In Green" is al eens eerder opgenomen met als titel "Some Other Time" dat later verscheen op de cd versie van "Everybody Digs Bill Evans".
In 1959 vormt Bill Evans zijn bekendste trio met op bas Scott LaFaro en op drums Paul Motian. Kenmerkend is de interactie tussen de drie muzikanten. Ze nemen samen vier lp's op: "Portrait in Jazz" (1959), "Explorations" (1961), "Sunday at the Village vanguard" (1961) en "Waltz for Debby" (1961).

Buiten het trio heeft Evans ook aan een vernieuwend concept gewerkt; op platen als "Conversations With Myself" en Further Conversations With Myself". Hierbij maakte Evans gebruik van overdubbing. Zo kon hij meerdere keren over een opname spelen zodat het lijkt dat er meerdere pianisten tegelijkertijd spelen...

Bill Evans - Conversations with Myself
01 - 'round midnight..> - 6.0M
02 - how about you- ..> - 2.6M
03 - spartacus love ..> - 4.8M
04 - blue monk - bil..> - 4.2M
05 - stella by starl..> - 4.5M
06 - hey, there - bi..> - 4.2M
07 - n.y.c.'s no lar..> - 5.1M
08 - just you, just ..> - 2.4M
09 - bemsha swing - ..> - 2.7M
10 - a sleepin' bee ..> - 3.8M
link dead

Bill Evans - Alone
01 Here's That Rainy Day.mp3 - 7.4M
02 A Time for Love.mp3 - 7.0M
03 Midnight Mood.mp3 - 7.4M
04 On a Clear Day (You Can See Forever).mp3 - 6.6M
05 Never Let Me Go.mp3 - 20M
06 The Two Lonely People [#][-].mp3 - 9.2M
07 Here's That Rainy Day [Alternate Take][#][-].mp3 - 7.3M
08 A Time for Love [Alternate Take][#][-].mp3 - 6.6M
09 Midnight Mood [Alternate Take][#][-].mp3 - 6.1M
10 On a Clear Day (You Can See Forever) [Alternate Take][#][-].mp3 - 6.0M
11 Never Let Me Go [Alternate Take][#][-].mp3 - 15M
12 Medley- All the Things You Are-Midnight Mood [-].mp3 - 5.6M

Bill Evans - Sunday at the Village Vanguard
"Gloria's Step" (take 2) (Scott LaFaro) – 6:09
"My Man's Gone Now" (George Gershwin) – 6:21
"Solar" (Miles Davis) – 8:52
"Alice in Wonderland" (take 2) (Sammy Fain) – 8:34
"All of You" (take 2) (Cole Porter) – 8:17
"Jade Visions" (take 2) (Scott LaFaro) – 3:44
"Gloria's Step" (take 3) – 6:54*
"Alice in Wonderland" (take 1) – 6:59*
"All of You" (take 1) – 8:08*
"Jade Visions" (take 1) – 4:16*
link dead

Bill Evans (with Jim Hall) - Undercurrent
01 - my funny valent..> - 9.8M
02 - my funny valent..> - 7.6M
03 - i hear a rhapso..> - 6.5M
04 - dream gypsy.mp3 - 6.4M
05 - stairway to the..> - 7.9M
06 - i'm getting sen..> - 6.0M
07 - romain.mp3 - 7.5M
08 - romain.mp3 - 7.6M
09 - skating in cent..> - 7.5M
10 - darn that dream..> - 7.2M
link dead

Bill Evans - Original Jazz Classics Collection
01 Waltz For Derby (Evans_Lees).mp3 - 6.3M
02 What Is There To Say_ (Duke_Harbu.mp3 - 12:25 4.5M
03 Peace Piece (Evans).mp3 - 6.1M
04 Milestones (M.Davis).mp3 - 6.0M
05 My Foolish Heart (Young_Washingto.mp3 - 4.5M
06 Epilogue (Evans).mp3 - 599K
link dead

Labels: Bill Evans

posted by a r n e l @ 23:45 0 comments

Hedningarna, uit het hoge Noorden

De Zweeds/Finse folkband Hedningarna (spreek uit jeningarna) combineert traditioneel Zweedse muziek met rock. Het resultaat is zeer krachtige volksmuziek.

De kern van de groep bestaat uit Anders Stake, bouwer en bespeler van de meest uiteenlopende snaarinstrumenten, Hallbus Totte Mattson, (bas)luitspeler, accordeonist en zanger en Björn Tollin, slagwerker, percussionist en drone-er. De laatste jaren laten zij zich geregeld bijstaan door twee Karelisch-Finse zangeressen.
De formatie is de laatste jaren uitgegroeid tot een internationale act-van-formaat. Het begon met hun tweede CD Kaksi (1992), die goed was voor twee Grammy-awards. Drie jaar later volgde Trä (samen met Kaksi inmiddels goed voor meer dan 100.000 verkochte platen).
Hun vierde CD, Hippjokk, verscheen in 1997. In 1999 is het vijfde en laatste album,  Karelia Visa, verschenen.

Een belangrijk instrument in hun muziek is de lier, die door de aanhoudend zwevende toon voor een hypnotiserend effect zorgt. Daarbovenop komen zang, schrapende violen, doedelzak, houten fluitjes, accordeon en allerhande zelfgemaakte snaar- en slaginstrumenten. Alle geluiden worden zo nodig flink door de electronische molen gehaald. De ritmes zijn strak en uiterst dansbaar.

Hedningarna - Kaksi! (1992)
1. Joupolle Joutunut (Gone to Sot)
2. Kruspolska (Charmer's Polska)
3. Vottikaalina
4. Chicago
5. Viktorin
6. Aivoton (Brainless)
7. Ful-Valsen
8. Pål Karl
9. Kaivonkansi
10. Skamgreppet (Siljan Line)
11. Grodan/Widergrenen (Toadeater)
12. Omas Ludvig
13. Kings Selma
14. Kanalaulu (The Hen Song)
h**p://jan.myahk.nl/muziek/Hedningarna/Kaksi/

Labels: Finland, folk, Hedningarna, Zweden

posted by a r n e l @ 18:30 0 comments

Gil Scott-Heron, the hero

Gil Scott-Heron (Chicago, Illinois, 1 april 1949) is een Amerikaans dichter, musicus en auteur die vooral geroemd wordt voor zijn late jaren '60 en begin '70 werk als spoken word performer. Hij wordt in verband gebracht met African American militant activisme, en is vooral bekend om zijn gedicht/song "The Revolution will not be televised", en voor het schrijven van "Home Is Where The Hatred Is' een akelig verslag van druggebruik (dat bovendien een Grammy-award-winnende R&B-hit was voor zangeres Esther Phillips in 1972). Het nummer zit ook in de videogame Grand Theft Auto IV.

Scott-Heron begon zijn carrière in 1970 met de LP Small Talk at 125th & Lenox. Het album met 15 tracks behandelt thema's als de oppervlakkigheid van de televisie, massaconsumptie, de hypocriete houding van sommige zwarte revolutionairen, blanke middle-class onwetendheid over de problemen van stadbewoners, en de vrees voor homoseksuelen. In de liner notes erkent Scott-Heron als invloeden o.a. Richie Havens, John Coltrane, Otis Redding, Jose Feliciano, Billie Holiday, Malcolm X, Nina Simone, en de pianist met wie hij lange tijd zou samenwerken, Brian Jackson.
Zijn grootste hit tot dan toe kwam met "Angel Dust". Het nummer bereikte een 15e plaats op de R&B-charts in 1978. "The Bottle", werd een klassieker maar veroorzaakte geen deining op de hitlijsten.

Scott-Heron is vooral bekend als "de peetvader van de rap" en wordt door velen beschouwd als een van de grondleggers van het genre.
Producer Nile Rodgers (van Chic) hielp in de jaren '80 op productioneel gebied.
En hoewel Scott-Heron er jaren geleden voor koos om geen albums meer op te nemen (Dat is natuurlijk ook best moeilijk vanuit de gevangenis!), is er nu plots toch het album "I'm new here". Het is aan Richard Russell, de platenbaas van XL-Recordings, te danken dat we na dertien jaar weer van Gil Scott-Heron horen.
"I'm new here" klinkt modern en vertrouwd tegelijk. "Me and the devil" bijvoorbeeld had van Saint-Germain kunnen zijn. De titeltrack (een cover van indieband Smog) is een folky gezongen song terwijl "Your soul and mine" een bloedstollende nieuwe uitvoering van het gedicht "The Vulture" is, met een minimale beat. "I'll take care of you" (origineel van Bobby Bland) is dan weer schorre jaren '70-soul. Onder "Running" zit vrijwel geen beat maar dat doet de aandacht voor de tekst en Scott-Herons zalvende diepdonkere baritonstem toenemen. En over "The crutch" hangt een muzikale schaduw van The Art of Noise...

Gil Scott Heron and Jamie XX - We're new here (2011)
01 I_m_New_Here.mp3 - 8.1M
02 Home.mp3 - 7.5M
03 I_ve_Been_Me.mp3 - 1.3M
04 Running.mp3 - 8.3M
05 My_Cloud.mp3 - 10M
06 Certain_Things_Interlude_.mp3- 647K
07 The_Crutch.mp3 - 7.5M
08 Ur_Soul_And_Mine.mp3 - 10M
09 Parents_Interlude_.mp3 - 1.3M
10 Piano_Player.mp3 - 3.2M
11 NY_Is_Killing_Me.mp3 - 13M
12 Jazz_Interlude_.mp3 - 2.1M
13 I_ll_Take_Care_Of_You.mp3
h**p://www.dancing-jesus.com/kane/choonzm8/gil_scott_heron_and_jamie_xx_were_new_here/

Labels: 60s, 70s, Gil Scott-Heron, rap, soul, spoken word

posted by a r n e l @ 23:42 0 comments

!K7 150

V.A. - !K7 150

Disk: 1
1. Ursula Rucker - Supa Sista (Modaji Downlow Mix)
2. Nicolette - No Government
3. Nick Holder - Sometimes I'm Blue
4. Kruder und Dorfmeister - Black Baby
5. A Guy Called Gerald feat. Louise Rhodes - Humanity
6. Recloose feat. Dwele
7. Vikter Duplaix - Sensuality
8. Spacek - Motion Control
9. Herbert feat. Dani Siciliano - Suddenly
10. Smith And Mighty feat. Tammy Payne - Same (Ashley Beedle's Afroart Vocal
11. Tosca feat. Tweed - Gute Laune
12. Earl Zinger - Song 2Wo
13. Rae And Christian feat. Bobby Womack - Wake Up Everybody (Rae And Christian
14. Shantel - Inside

Disk: 2
1. Herbert feat. Dani Siciliano - The Audience (vs. Jamie Lidell And The
2. Funkstoerung feat. Jay Jay Johanson - I Want Some Fun
3. Playgroup - Behind The Wheel (DJ Kicks Electrocash Mix)
4. Tiga - Hot In Here
5. Swayzak feat. Clair Dietrich - Make Up Your Mind
6. Ghost Cauldron - Vortex (Disco Up Mix)
7. Princess Superstar - Do It Like A Robot (DJ Hell Mix)
8. Swayzak feat. Adult - I Dance Alone (Silicon Scally Mix)
9. Funkstoerung - Grammy Winners (Instrumental)
10. Terranova feat. Mike Ladd - Sublime
11. Ghost Cauldron feat. Apani B Fly - Whole World (Album Mix)
12. Mike Ladd - Jet Pack
13. Peace Orchestra - Double Drums (DJ DSL Mix)
14. Terranova feat. Ari-Up - No Peace

h**p://www.ele-mental.org/~michael/mp3/techno/!K7%20150/

...Haloscan decided to stop their service, but that should not keep you from commenting. Share your feelings and thoughts. They will be appreciated.

Labels: compilation, K7, lounge

posted by a r n e l @ 18:30 1 comments

Essential Lounge Brazil

V.A. - Essential Lounge Brazil (2006)


...Haloscan decided to stop their service, but that should not keep you from commenting. Share your feelings and thoughts. They will be appreciated.

Labels: Brazilië, compilation, lounge

posted by a r n e l @ 18:33 0 comments

Get your teeth into Vampire weekend

Vampire Weekend komt uit New York en bestaat uit Ezra Koenig (gitaar, zang), Rostam Batmanglij (keyboard), Chris Tomson (drums) en Chris Baio (basgitaar). De vier muzikanten, die elkaar kennen van Columbia University, zijn dankzij enkele belangrijke internationale muziekblogs een ware hype geworden...

De indiepopliedjes van Vampire Weekend zijn makkelijk behapbaar, lekker speels en zeer pakkend, terwijl de muzikale invloeden van alle kanten komen. De liedjes zijn vaak voorzien van een Caribische swing, dansbare Afro-beat of Afrikaans aandoende gitaarlick. Maar dit kwartet verwerkt net zo makkelijk een ingewikkeld, fraai klassiek arrangement in zijn muziek.

Hun sound is doordrenkt met Afrikaanse ritmes. Paul Simons meesterwerk 'Graceland' wordt veel genoemd als vergelijkingsmateriaal. Maar het is bezijden de waarheid: denk vooral aan Johny Clegg, of aan King Sunny Ade. En de groep is nogal eens vergeleken met Talking Heads (ook om de Afrikaanse invloeden), maar de muziek van Vampire Weekend klinkt afgeronder en milder... De productie klinkt heel "jaren 80". Droog en iel, als The Specials, maar vol grapjes en gekkigheid.

Het debuut was een frisse plaat en een topper in 2008. Maar dat geluid kennen we nu wel.
Maar hoe gaat dat met leuke, creatieve jonge bands die debuteren met een praktisch overal omarmd prachtplaatje? De verwachtingen voor een opvolger zijn veel te hoog!
Vampire Weekend gaf begin oktober 2009 al een voorproefje met de internet-release van de aanstekelijke single Horchata van het tweede album. Prima plaatje! En ook'White Sky' en 'Holiday' zijn heerlijke huppeldeuntjes maar de jongens zoeken plots veel te serieus naar een eigen identiteit. Die zoektocht komt zo geforceerd over, dat Vampire Weekend je met hun heerlijke liedjes snel kan irriteren. Ook de hoge stem van frontman Ezra Koenig verveelt naar het einde van de plaat...

Contra klinkt door die ideeënstroom al met al ietsje minder spontaan en onbevangen dan de voorganger,... allez, nog even het voordeel van de twijfel dan. Hoewel ik geneigd ben te denken dat de derde nog meer zwaar bedachte muziek zal opleveren...

h**p:///www.vampireweekend.com

h**p:///www.myspace.com/vampireweekend

Vampire Weekend - Contra (2010)

01 - Horchata
02 - White Sky

03 - Holiday

04 - California English

05 - Taxi Cab

06 - Run

07 - Cousins

08 - Giving Up The Gun

09 - Diplomat’s Son
1
10 - I Think U R A Contra

Labels: Vampire Weekend

posted by a r n e l @ 23:57 0 comments

Heavy David "Axe" Axelrod

De Amerikaanse componist/arrangeur/producer David Axelrod (17 april 1936, Los Angeles) werkte onder andere met Lou Rawls, Cannonball Adderley en Betty Everett
Hij producete talloze albums, waaronder ook de vernieuwende rockversie van Haendel’s 'Messiah'. Axelrod is een van de weinige blanke artiesten die zwart overkomt. Hij bracht zijn jeugd door in een zwarte omgeving...

Axelrod groeide letterlijk op op de straat in Los Angeles, en werd wees op zijn veertiende. Hij overleefde met de meest uiteenlopende baantjes: putjesschepper, truckchauffeur, machinist, busconducteur. Hij studeerde nooit af op school.
Op zijn 19e ontmoette Axewlrod jazzpianist Gerald Wiggins. die leerde hem muziewk lezen, maar bracht hemn ook in contact met Art Tatum en Oscar Peterson. Axelrod producete zijn eerste album toen hij 22 was en werd bekend onder de naam “the best A&R man on the West Coast.”
In 1964 tekende Axelrod bij Capitol Records en werd componist/arrangeur/producer. Hij werkte met Cannonball, Lou Rawls en David McCallum, maar maakte ook de R&B-afdeling van Capitol succesvol,
In 1967 schreef en arrangeerde Axelrod de LP “Mass in F Minor,” voor de Electric Prunes, de eerste compositie die feedback en gitaar-distortion als integraal onderdeel van een orchestratie. Die “Mass” is trouwens te horen in de film Easy Rider.
Axelrod's veelzijdigheid is verbluffend: hij is niet echt een jazz-man, maar ook geen “R&B-adept,” en niet eens een popmuzikant. Maar hij werkt wel in een heel breed spectrum, van de meest gesofistikeerde klassieken (Handel, Ravel...) tot de meest funky blaxploitation. Hij is bovendien een van de meest gesamplede artiesten, door o.a. DJ Shadow, Madlib en Lauryn Hill... En de nummers "Holy Thursday" en "The Edge" zaten in de soundtrack van het videogame 'Grand Theft Auto IV'.

'Heavy Axe' is Axelrod’s eerste album onder zijn eigen naam; zijn eerste “non-concept”-LP. En het is tevens zijn eerste niet-zelf-geproduceerde LP. Die honneurs liet hij over aan Cannonball Adderley. “Axe” en “Cannon” werkten heel vaak samen maar altijd lag de verhouding andersom. Of het een goed album is geworden? Mwoah... er staan natuurlijk een paar ijzersterke originals op (Mucho Chupar, Everything Counts, My Family) maar ik vraag me af waarom er een paar verdomd slaapverwekkende covers op staan (You're so Vain, Don't You Worry 'bout A Thing)...

David Axelrod - Heavy Axe (1974)
01 Get Up Off Your Hands.mp3 - 3.4M
02 Cast Your Fate To The Wind.mp3 - 3.2M
03 You're So Vain.mp3 - 4.0M
04 My Family.mp3 - 4.4M
05 Mucho Chupar.mp3 - 3.0M
06 Don't You Worry 'bout A Thing.mp3 - 3.5M
07 It Ain't For You.mp3 - 4.1M
08 Everything Counts.mp3 - 6.3M
h**p://zuserver2.star.ucl.ac.uk/~rwesson/music/music/David%20Axelrod/Heavy%20Axe/

Labels: Cannonball Adderley, David Axelrod

posted by a r n e l @ 18:00 0 comments

Can't beat This Beat Is Technotronic

Technotronic is een project dat Jo Bogaert eind jaren 80 startte. Bogaert was een van de drijvende krachten tijdens de hoogdagen van de New Beat. Ook toen de New Beat-rage overvloog stond hij niet stil en hij bleef sleutelen aan een eigen geluid.

Het debuut van Technotronic werd Pump up the Jam. Op het podium stond Felly, maar in de studio werd gerapt door de Zaïrese Manuela Kamosi (Ya Kid K). Manuela Kamosi is de oudere zus van Karoline Kamosi, die later zelf bekend werd onder de naam Leki.
De single deed het uitstekend in bijna alle landen van de wereld, en werd nr. 1 in het grootste deel van die landen. Het nummer bleef in de VS steken op nr. 2, zodat Dominique van Soeur Sourire daar de grootste hit van Belgische bodem blijft. In totaal werden van "Pump up the jam" wereldwijd meer dan 3,5 miljoen exemplaren verkocht.
Daarna werden nog enkele singles uitgebracht: Get Up! (Before The Night Is Over) en This beat is Technotronic. Deze haalden niet de gigantische verkoop van het debuut, omdat ze het verrassingseffect ervan misten. Nog steeds heeft Pump up the jam de status van nineties-klassieker, hoewel het nummer al eind jaren 80 werd uitgebracht.
Voor het tweede album, Body to Body, deed Bogaert een beroep op Reggie, een van de twee vrolijke dames die bekend werden met Indeep (bekend van Last night a dj saved my life). Deze plaat genereerde niet half zoveel verkoop als de eerste.

Drie jaar na hun eerste succes, werd de single Move this van het debuut-album (ook met Kamosi) populair dankzij het gebruik ervan in een reclame van Revlon. Het klom op tot nummer 6 van de Billboard-charts in de Verenigde Staten.
In totaal verkocht Technotronic meer dan 14 miljoen albums over de hele wereld.

Technotronic - Pump Up The Jam (1989)
01 Pump Up The Jam.mp3 - 9.8M
02 Get Up.mp3 - 10.3M
03 Tough.mp3 - 8.1M
04 Take It Slow.mp3 - 9.3M
05 Come On.mp3 - 5.8M
06 This Beat Is Tech..> - 10.0M
07 Move This.mp3 - 9.8M
08 Come Back.mp3 - 9.0M
09 Rocking Over The ..> - 10.6M
10 Raw.mp3 - 8.8M
11 Wave.mp3 - 7.9M
12 Bluestring.mp3 - 5.3M
h**p://nx2.ru/Ress/Music/Hits%2090'/Technotronic%20-%20Pump%20Up%20The%20Jam%20(1990)/

Technotronic - Trip On This! (The Remixes) (1990)

Labels: België, dance, electronica, Technotronic

posted by a r n e l @ 23:53 0 comments

Delirious Ladyhawke

Phillipa "Pip" Brown alias Ladyhawke (1981, Masterton, Nieuw-Zeeland) groeide op met muziek van o.a. Stevie Nicks, Deep Purple en Joan Jett. Ze is begonnen als drummer in een schoolband, maar speelde later vier verschillende instrument in de band Two Lane Blacktop, en na 2003 in nog twee bands: Teenager en Pnau.

In 2006 besloot ze als Ladyhawke verder te gaan. Ze noemde zich naar het personage van Michelle Pfeiffer uit de gelijknamige Richard Donner-film uit 1985. Haar eerste album komt uit op het Britse label Modular in 2007. Zelf zegt ze het meest beinvloed te zijn door het Electric Light Orchestra en met name hun album Time. Ze brengt hippe en aanstekelijke dance. En ze verstaat als geen ander de kunst om tussen commercieel succes en artistieke geloofwaardigheid te balanceren. Dat plaats haar in het hippe rijtje van La Roux, Little Boots en Florence & the Machine
Haar volledig zelfgeschreven debuutalbum 'My Delirium' staat bol van lichtvoetige maar degelijke electropopsongs. Singles als 'Paris Is Burning' en 'My Delirium' groeiden dan ook probleemloos uit tot internationale radiohits, terwijl goed remix-volk als Peaches, Alex Gopher en Cut Copy met haar songs aan de slag gingen.

Bovendien maakt de mix van pittige pop en electro beats Ladyhawke's muziek geknipt om op te dansen. Intussen is Ladyhawke ook uitgegroeid tot een dynamische live act...

h**p://www.ladyhawkemusic.com
h**p://www.myspace.com/ladyhawkerock

Ladyhawke - My Delirium (2008)
01 Magic.mp3 - 4.9M
02 Manipulating Woman.mp3 - 4.7M
03 My Delirium.mp3 - 6.8M
04 Better Than Sunday.mp3 - 4.8M
05 Another Runaway.mp3 - 4.6M
06 Love Don't Live Here.mp3 - 6.1M
07 Back Of The Van.mp3 - 5.0M
08 Paris Is Burning.mp3 - 6.0M
09 Professional Suicide.mp3 - 4.7M
10 Dusk Til Dawn.mp3 - 4.0M
11 Oh My.mp3 - 5.3M
12 Crazy World.mp3 - 5.6M
13 Morning Dreams.mp3 - 6.3M
h**p://dropbox.jeremyricketts.com/Ladyhawke/

Labels: dance, electronica, Ladyhawke, Nieuw-Zeeland

posted by a r n e l @ 17:25 0 comments

The meaning of I love you, the 4th BoBW Valentine compilation

In case you might not notice: I'll be off for a couple of days. I could write something about Being in love and Quality time, but actually it shouldn't be your concern where we're going.

In the meantime you can listen to some specially compiled love songs. And the ones I'm extremely fond of are "The meaning of I love you" by the Dutch Margriet Sjoerdsma, "Never give you up" by Raphael Saadiq and "I just gotta have you", the classic by Kashif.
So, you too try to say "I love you" to someone today. That is: today and any other day.
And what else do you do for Valentine Day? Presents? Special care? Or do you just ignore anything with hearts in the colour pink?
Tell me.

Enjoy the music, and have a nice Valentine weekend...

V.A. - The meaning of I love you (The 4th BoBW Valentine compilation)
01. La Chanson Des Vieux Amants - Jacques Brel / 4:30
02. The Meaning Of I Love You - Margriet Sjoerdsma / 4:13
03. You Make It Real - James Morrison / 3:31
04. I Love You - Climax Blues Band / 4:03
05. Just You 'N' Me - Chicago / 3:45
06. You're All I Need - Carmel / 4:40
07. I'm in Love - Aretha Franklin / 2:50
08. We're In This Love Together - Al Jarreau / 3:46
09. L-O-V-E (Love) - Al Green / 3:08
10. Never Give You Up (ft. Stevie Wonder & Cj) - Raphael Saadiq / 4:13
11. Butterfly - Jason Mraz / 5:00
12. I Just Gotta Have You (lover you can turn me on) - Kashif / 5:45
13. Love Is - Bill Withers / 4:20
14. Being A Girl - Van Hunt / 3:25
15. Are You My Baby - Wendy & Lisa / 5:07
16. Valentine - Bryan Ferry / 3:46
h**p://www.flameupload.com/files/0HGSHPEH/BoBW_Comp_V4lentine.zip

More Valentine music:
The Valentine Compilation 1
The Valentine Compilation 2
The Valentine Compilation 3

...a comment would be appreciated. Share your thoughts with me.

My other weblogs:

Every Picture tells a Story: drawings and sketches, with stories (in Dutch) about everyday matters

Heart on my sleeve: fictitious album sleeves. (Yes indeed, fake CD covers!)

Labels: compilation, funk, jazz, valentine

posted by a r n e l @ 20:00 0 comments

Esquivel was Exploring New Sounds in Stereo

De Mexikaanse pianist en componist Juan Garcia Esquivel (Tampico, Mexico, 1918 - Jiutepec, Mexico, 2002) was leider van een big band en maakte vele platen. Hij werd een van radio en televisie bekende pianist en bandleider. Esquivel is onder liefhebbers wereldberoemd vanwege zijn razend knappe, totaal gestoorde composities, afkomstig uit de schemerzone tussen jazz, latin en Zuid-Amerikaanse folklore.

Esquivel vertrok in 1957 naar de Verenigde Staten van Amerika, waar hij grote successen boekte in Hollywood, Las Vegas en New York. Eind jaren tachtig keerde hij terug naar Mexico.
Bekende liedjes van Esquivel zijn onder meer: "Mucha muchacha", "Mini skirt" en "Whatchamacallit". Esquivel stond bekend om zijn flamboyante levenswijze. Hij was fameus om zijn amoureuze affaires. Een jaar voor zijn dood, op 83-jarige leeftijd, trad Juan Garcia Esquivel voor de zesde keer in het huwelijk, dit maal met zijn 25-jarige verzorgster. Zijn uitspattingen op het gebied van drugs en drank belemmerden zijn verdere succes.

Esquivel trad ook op in twee films: "Cabaret tragico" en "La locura de rock 'n' roll". Sommige van zijn composities dienden als soundtrack voor belangrijke Hollywood-films.

Esquivel - Exploring New Sounds in Stereo (1959)

1. My Blue Heaven (2:51)

2. Bella Morra (2:22)

3. Boulevard of Broken Dreams (3:00)

4. Lazy Bones (2:42)

5. Spellbound (3:27)

6. All of Me (2:14)

7. Whatchamacallit (2:30)

8. La Ronde (2:24)

9. My Number One Love (2:52)

10. The 3rd Man Theme (2:23)
h**p://radinfinitum.com/mp3/files/esquivel%20-%20exploring%20new%20sounds%20in%20stereo.zip

Esquivel - Strings Aflame (1959)

1. Guadalajara (2:36)

2. Scheherazade (3:52)

3. Parade of the Wooden Soldiers (2:31)

4. Andalusian Sky (2:41)
5. Misirlou (3:09)

6. Sun Valley Ski Run (2:13)

7. Malagueña (3:11)
8. Fantasy (3:09)

9. Foolin' Around (2:45)

10. Gypsy Lament (3:28)

11. I Love Paris (3:08)

12. Turkish March (2:56)
link dead

Labels: Esquivel, exotica, Mexico

posted by a r n e l @ 23:17 0 comments

Puur Kultuur: Duvelduvel

De Nederlandse rapper Ritchie Zebeda is bekend van de Rotterdamse rapformatie DuvelDuvel. Naast rapper is hij ook actief als producer. Ook heeft "Duvel" gastbijdrages geleverd op albums van onder andere Jawat!, Opgezwolle, Kubus en Extince.

Duvel is sinds de begin jaren tachtig actief in de Rotterdamse hiphop-scene. Eerst bij het breakdance-collectief 'Masters of Rock', maar later houdt hij zich ook bezig met graffiti. Eind jaren tachtig begint Duvel zich meer te verdiepen in het produceren van beats en maakt hij deel uit van verschillende rapgroepen. Begin jaren negentig is Duvel te horen op verschillende tapes die in het ondergrondse hiphop-circuit circuleren. In diezelfde periode koopt Duvel zijn eerste sampler en begint hij voor zichzelf en anderen te produceren.
In 1997 besluit Duvel om samen met Rein de Vos en Supadupah in het Nederlands te rappen onder de naam DuvelDuvel, dat vanuit Rotterdam al een vijftal albums de wereld heeft ingestuurd. In 2002 werkt DuvelDuvel ook nog eens samen met de hiphopformatie Opgezwolle onder de naam Opgeduveld.
Naast werk voor DuvelDuvel timmert Duvel zelf ook aan de weg. Daarnaast brengt hij in 2006 samen met Dion het album 'Whisky op de Aperotz' uit.

Op 2 oktober 2006 trekt Duvel de stekker uit DuvelDuvel, om in juli 2007 weer met een nieuw album, Puur Kultuur, te komen.

Duvelduvel - Puur Kultuur (2007)
• 01 Puur de Intro.mp3
• 02 De Bron.mp3
• 03 Wijd Verspreid.mp3
• 04 Kriepkriep.mp3
• 05 Let Niet Op Mij.mp3
• 06 Roffa (Feat. 7th Son A.K.A. Afu Sensi).mp3
• 07 DuvelDuvel.mp3
• 08 Tis Geen Pretje.mp3
• 09 Heb Me Lief.mp3
• 10 Hoge Hakken.mp3
• 11 Hardkanie.mp3
• 12 Schijt is de Norm (Feat. Xdot).mp3
• 13 Leven.mp3
• 14 Plak Niet (Feat. Olavo A.K.A. Omnom).mp3
• 15 Onorthodox (Feat. Von Manteuffel).mp3
• 16 Toverstaf (Feat. Olavo A.K.A. Omnom).mp3
• 17 Lukumanofasi.mp3
• 18 Zegen.mp3
• 19 Ooh Liefduh.mp3
h**p://www.tonymontana.nl/noor/duvel/

Labels: Duvelduvel

posted by a r n e l @ 18:34 0 comments

Zozo... Gábor Szabó

De Hongaarse jazzgitarist Gábor Szabó (Boedapest, 8 maart 1936 - Boedapest, 26 februari 1982) begon met gitaarspelen op 14-jarige leeftijd, geïnspireerd door jazzmuziek van de 'Voice of America'-uitzendingen.

Hij ontsnapte uit Hongarije, verhuisde in 1956 naar Californië en ging naar de Berklee School of Music in Boston. In 1958 werd hij uitgenodigd om op te treden op het Newport Jazz Festival.

Labels: Gábor Szabó, jazz

posted by a r n e l @ 23:55 0 comments