The Glass menagerie
Philip Glass (Baltimore, 31 januari 1937) is een Amerikaans componist. Zijn muziek valt onder Minimal music, hoewel hij zelf de term
theater muziek gebruikt.
Glass heeft wiskunde en filosofie gestudeerd maar wilde echter componist worden.
Na zijn studie reisde Glass naar Parijs voor twee verdere jaren van studie bij Nadia Boulanger. Hier werd hem gevraagd om de Indische muziek van Ravi Shankar om te zetten in Westerse muzieknotaties. Hiervoor reisde hij naar Noord-India in 1966, waar hij in contact kwam met Tibetaanse vluchtelingen. Hij werd Boeddhist en ondersteunt de Tibetaanse zaak.
Het werken met Ravi Shankar, en zijn opvatting van ritme in de Indische muziek, heeft tot de specifieke stijl van de muziek van Philip Glass geleid.
Na zijn reizen begon hij met het schrijven van zware stukken gebaseerd op additieve ritmes.
Glass vormde de Philip Glass Ensemble en speelde vooral in kunstgaleries.
Zijn werk werd langzaam minder zwaar maar complexer, waarbij uiteindelijk "Music in Twelve Parts" (1974) ontstond.
Zijn eerste opera "Einstein on the Beach" (1976) maakte hij samen met Robert Wilson. Dit werd uiteindelijk een trilogie met "Satyagraha", gebaseerd op het leven van Mahatma Gandhi.
"Akhnaten" (1983) verhaalt het leven van de Egyptische farao Achnaton. Akhnaten is ook onderdeel van een trilogie waarin de grote revolutionairen van de wereldgeschiedenis ten tonele gevoerd worden.
Het werk van Philip Glass voor het theater bevat veel composities voor de groep Mabou Mines, die hij heeft gesticht in 1970.
In de jaren '80 werd Glass onverwacht populair door zijn filmuziek voor "Koyaanisqatsi" en zijn occasionele samenwerking met Laurie Anderson.
Sinds de negentiger jaren schrijft Glass meer en meer conventionele klassieke muziek voor strijkkwartet en symfonie-orkest.
Populaire werken van tegenwoordig zijn de filmmuziek uit "The Truman Show" (1998) en "The Hours " (2002).
Ik zag hem vorig jaar nog optreden en -geloof me- het is een ongelooflijk sterke persoonlijkheid met een verbijsterend coole performance en tranceverwekkende muziek die je de adem afsnijdt. Terwijl hij eigenlijk niet meer doet dan achteloos een stukje piano spelen. En na ieder nummer staat hij recht van zijn pianokruk, loopt naar een microfoon en legt uit wat het volgende nummer is. Daarna gaat hij weer zitten en speelt weer even achteloos verder. En dit gaat twee uur lang door.
Mindboggling.
Philip Glass & Robert Wilson - Einstein On The Beach (Part I-II-II-IV)
01. Knee Play 1
02. Act I Scene I: Train
03. Act I Scene II: Trial
04. Knee Play 2
05. Act II Scene 1: Dance 1
06. Act II Scene 2: Night Train
07. Knee Play 3
08. Act 3, Scene 1: Trial/Prison
09. Act 3, Scene 2: Dance
10. Knee Play 4
11. Act 4, Scene 1: Building/Train
12. Act 4, Scene 2: Bed
13. Act 4, Scene 3: Spaceship
14. Knee Play 5
h**p://clubdragon.org/robert/private/Music/Einstein%20On%20The%20Beach/
Philip Glass - Koyaanisqatsi (1983)
1. Opening
2. Vessels
3. Cloud
4. Pruitt Egoe
5. The grid
6. Prophecies
h**p://www.hedonist.hu/files/public/Philip%20Glass/Philip%20Glass%20-%20Koyaanisqatsi%20-%20Life%20out%20of%20Balance/
Philip Glass - Powaqqatsi (1988)
1. Serra Pelada
2. Title
3. Anthem, Pt. 1
4. That Place
5. Anthem, Pt. 2
6. Mosque and Temple
7. Anthem, Pt. 3
8. Train to São Paulo
9. Video Dream
10. New Cities in Ancient Lands, China
11. New Cities in Ancient Lands, Africa
12. New Cities in Ancient Lands, India
13. Unutterable
14. CAUGHT!
15. Mr. Suso #1
16. From Egypt
17. Mr. Suso #2 With Reflection
18. Powaqqatsi
h**p://www.hedonist.hu/files/public/Philip%20Glass/Philip%20Glass%20-%20Powaqqatsi/
Philip Glass - Naqoyqatsi01 - Naqoyqatsi.mp3
03 - Massman.mp3
04 - New World.mp3
05 - Religion.mp3
06 - Media Weather.mp3
07 - Old World.mp3
08 - Intensive Time.mp3
09 - Point Blank.mp3
10 - The Vivid Unknown.mp3
11 - Definition.mp3
h**p://www.hedonist.hu/files/public/Philip%20Glass/Philip%20Glass%20-%20Naqoyqatsi/
Philip Glass - Etude for Piano
Philip Glass - Glassworks
Philip Glass - Music in Twelve Parts
Philip Glass - Symphonie No. 2
Philip Glass - OST The Hoursh**p://emedia.art.sunysb.edu/debt/music/Philip%20Glass/Philip Glass - 1000 Airplanes on the Roof
Philip Glass - Aguas de Amazonia
Philip Glass - Anima Mundi
Philip Glass - Candyman
Philip Glass - Dance nos. 1-5
Philip Glass - Dancepieces
Philip Glass - Dracula
Philip Glass - Einstein on the Beach (1979)
Philip Glass - Einstein on the Beach (1993)
Philip Glass - Glass Works
Philip Glass - Glassworks (Expanded)
Philip Glass - Heroes- Symphony
Philip Glass - Itaipu - The Canyon
Philip Glass - Joseph Conrad's The Secret Agent
Philip Glass - Koyaanisqatsi - Life out of Balance
Philip Glass - Kundun
Philip Glass - La Belle et la Bete
Philip Glass - Les Enfants Terribles (Children of the Game)
Philip Glass - Low Symphony
Philip Glass - Mishima - A Life in Four Chapters
Philip Glass - Music With Changing Parts
Philip Glass - Music in Twelve Parts
Philip Glass - Naqoyqatsi
Philip Glass - Obras Maestras (12)
Philip Glass - Orion
Philip Glass - Ouvres Majeurs cd 1 (10)
Philip Glass - Passages
Philip Glass - Powaqqatsi
Philip Glass - Satyagraha (New York City Opera)
Philip Glass - Solo Piano
Philip Glass - Songs From Liquid Days
Philip Glass - String Quartet No. 3 - Mishima
Philip Glass - String Quartets performed by Kronos Quartet
Philip Glass - Symphony No. 1 - Low-
Philip Glass - Symphony No. 2
Philip Glass - Symphony No. 3
Philip Glass - Symphony No. 4 - Heroes
Philip Glass - Symphony No. 5 - Requiem, Bardo, Nirmankaya
Philip Glass - Symphony No. 6 - Plutonian Ode
Philip Glass - Symphony No. 8
Philip Glass - The Photographer
Philip Glass - The Ultimate Philip Glass [UK]
Philip Glass - akhnaten
Philip Glass - djbc - glassbreaks
Philip Glass - north star
Philip Glass - symphony no. 5 (2c)d
Philip Glass - The Hours ost
h**p://www.hedonist.hu/files/public/Philip%20Glass/Labels: Kronos Quartet, minimalisme, Philip Glass
Una anunciacion de Gui Boratto
De uit het Braziliaanse Sao Paulo afkomstige Gui Boratto (1974) is architect, muzikant, componist en producer, en begon zijn carriere in de
advertising sector in 1993.
Van 1994 tot 2004 heeft hij voor legio popartiesten zoals Steel Pulse, Desiree, Manu Chao, Gal Costa en Chico Buarque productiewerk gedaan, en besloot pas in 2005 zijn eigen muziek op de wereld te zetten.
Boratto verraste in 2007 met zijn debuutalbum ‘Chromophobia’, (uitgebracht op het Duitse Kompakt label). De CD getuigt van een zeer ruim melodie- en klankbereik, dat eerder zeldzaam is in het genre van de minimale techno. Daarom is het geen toeval dat Boratto vaak vergeleken wordt met artiesten als James Holden, Trentemoller of Apparat, ... zowat de hele nieuwe generatie progressief ingestelde electro-houseproducers. Met een mengeling van minimal en techhouse legt hij toch veel gevoel en diepgang in zijn muziek, hier en daar afgewisseld met een meer melodische en dansvloergerichte track...
h**p://www.guiboratto.com.br/
Gui Boratto - Chromophobia01 Scene 1.mp3 - 6.6M
02 Mr Decay.mp3 - 12M
03 Terminal.mp3 - 8.6M
04 Gate 7.mp3 - 11M
05 Shebang.mp3 - 12M
06 Chromophobia.mp3 - 12M
07 The Blessing.mp3 - 8.8M
08 Mala Strana.mp3 - 4.0M
09 Acrostico.mp3 - 7.3M
10 Xilo.mp3 - 6.5M
11 Beautiful Life.mp3 - 15M
12 Hera.mp3 - 7.0M
13 The Verdict.mp3 - 6.5M
link deadGui Boratto - Live @ Kompakt labelnight, 16-3-2007
Gui Boratto - Live @ Full Spectrum, 01-11-2007
Gui Boratto - Live @ 5 Days Off 2006
h**p://3voor12.vpro.nl/artiesten/artiest/33402020
Fictitious CD covers: Heart on my sleeveLabels: Brazilië, dance, Gui Boratto, minimalisme
Satie's faits
Erik Alfred Leslie Satie (Honfleur, 17 mei 1866 - Arcueil-Cachan, Parijs, 1 juli 1925) was een Frans componist, en pianist. Hij studeerde vanaf 1879 enkele jaren piano en harmonie aan het conservatorium te Parijs.
Het oeuvre van
Erik Satie bestaat voornamelijk uit korte stukken voor piano, maar hij maakte ook filmmuziek voor stomme films. Bovendien componeerde Satie liederen, en enkele orkest- en theaterwerken. Als pianist trad hij voornamelijk op voor café- en varietépubliek.
Zijn composities worden getypeerd als origineel, humoristisch, vaak bizar, en minimalistisch. Satie werd een van de leiders van de Franse avant-garde.
In 1916 veroorzaakte de eerste uitvoering van zijn ballet Parade (voor orkest en typemachine) een schandaal. Daarmee was in één klap zijn reputatie als componist gevestigd. Jean Cocteau schreef de tekst en het decor werd ontworpen door Picasso.
Erik Satie was befaamd om zijn onafhankelijke houding en om zijn grote invloed op andere Franse componisten.
Satie gaf zijn pianostukken titels als 'Op een boot', 'Over een lantaren', of 'Over een helm'. Hij verfraaide de partituren van deze composities met allerlei geschreven opmerkingen, waarmee hij de uitvoerder aanmoedigde een verhaal te vertellen met zijn muziek.
Zijn bekendste pianowerken zijn "Sarabandes" (1887), "Gymnopedies" (1888) en "Gnossiennes" (1890).
Hoewel het grote publiek hem tijdens zijn leven niet in de armen sloot, werd hij zeer bewonderd door vele jonge componisten, musici en muziekstudenten. Satie maakte deel uit van de 'Groupe des Six'. De groep wilde helder, onopgesmukt muzikaal taalgebruik bevorderen...
De Franse pianist
Pascal Rogé (Parijs, 6 april 1951) illustreert in zijn spel het fijnste van de Franse pianoschool: zijn vertolkingen van Poulenc, Satie, Fauré, Saint-Saëns en Ravel worden gekarakteriseerd door elegantie, schoonheid en een delicate frasering. Hij stond reeds op zijn zeventiende exclusief onder contract bij Decca.
Van de vele prestigieuze prijzen die hij won, zijn de belangrijkste twee Gramophone Awards: een Grand Prix du Disque en een Edison Award voor zijn opnamen van de concerti van Ravel en Saint-Saëns. Dit is zijn interpretatie van Satie's minmalisme:
Pascal Rogé - After the Rain... The Soft Sounds of Erik Satie
1. Gymnopedie No.1
2. Gymnopedie No.2
3. Gymnopedie No.3
4. Gnossienne No.1
5. Gnossienne No.2
6. Gnossienne No.3
7. Gnossienne No.4
8. Gnossienne No.5
9. Gnossienne No.6
10. Nocturne I
11. Nocturne II
12. Nocturne III
13. Nocturne IV
14. Nocturne V
15. Avant-Dernieres Pensées:
I. Idylle, A Debussy
II. Aubade, A Paul Dukas
III. Meditation, A Albert...
16. Pieces Froides-Trois Airs A Fuir
17. Pieces Froides-Trois Danses De Travers
18. Deux Reveries Nocturnes
19. Prélude De la Porte Héroïque Du Ciel
link dead
De Nederlandse dirigent
Reinbert de Leeuw (Amsterdam, 8 september 1938) is niet alleen pianist en componist, maar ook muziekpedagoog en hoogleraar.
Hij doceerde aan het Koninklijk Conservatorium van Den Haag. De Leeuw is bekend als pianist en dirigent van eigentijdse muziek. In de jaren zeventig legde hij zich met veel succes toe op vertolking van de muziek van ‘vergeten’ moderne componisten (Satie, George Antheil e.a.) en zette zich in voor een ‘alternatieve’ kamermuziekpraktijk.
In 1974 richtte hij met studenten van het Haagse conservatorium het Schönberg Ensemble op, dat zich onder zijn leiding toelegde op muziek uit de Tweede Weense School, en zijn repertoire van daaruit verbreedde. Voor het uit dit ensemble geformeerde strijkkwartet componeerde hij zijn Etude (1983–1985). Dit werk was het laatste dat De Leeuw componeerde.
Sindsdien maakte hij verschillende bewerkingen en instrumentaties. Daarnaast richt hij zich volledig op het dirigeren en programmeren. Hij treedt regelmatig op als gastdirigent van de belangrijkste Nederlandse orkesten en ensembles.
Reinbert de Leeuw - Gnossiennes, Gymnopédies (1995)
1. Gnossiennes
2. Gnossiennes
3. Gnossiennes
4. Gnossiennes
5. Gnossiennes
6. Gnossiennes
7. Ogives
8. Ogives
9. Ogives
10. Ogives
11. Petite ouverture à danser
12. 3 Sarabandes
13. 3 Sarabandes
14. 3 Sarabandes
15. 3 Gymnopédies
16. 3 Gymnopédies
17. 3 Gymnopédies
h**p://vlasov.co.uk/forever_mara/Music/Satie%20-%20Gnossiennes,%20Gymnopedies%20(De%20Leeuw).zip
De Italiaanse pianist
Aldo Ciccolini (Napels, 15 augustus 1925) werd Frans staatsburger in 1971 en werd docent aan het Conservatorium van Parijs waar hij van 1970 tot 1988 lesgaf. Onder zijn studenten bevonden zich o.a. Jean-Yves Thibaudet, Artur Pizzaro en Nicholas Angelich.
Ciccolini werd vooral bekend door zijn uitvoeringen van en pleidooien voor de muziek van de Franse componisten Maurice Ravel, Claude Debussy en Erik Satie, maar ook van onbekendere componisten als Jules Massenet en Alexis de Castillon.
Ciccolini maakte meer dan 100 opnamen voor EMI-Pathé Marconi en andere maatschappijen, waaronder de complete sonate-cycli van Mozart en van Beethoven. Ook nam hij het complete piano-oeuvre van Erik Satie op.
Op 9 december 1999 vierde Ciccolini zijn 50-jarige carrière als Frans pianist met een recital in het Théâtre des Champs-Élysées in Parijs.
Aldo Ciccolini - Oeuvres pour piano, Erik Satie
CD1 - 72:13- 3 Gymnopedies
01_I Lent et douloureux
02_II Lent et triste
03_III Lent et grave
- Les 3 Valses distinguees du precieux degoute
04_I Sa taille 0:57
05_II Son binocle 0:58
06_III Ses jambes 0:35
- 3 Gnossiennes
07_I Lent 2:43
08_II Avec etonnement 1:30
09_III Lent 2:21
- 3 Gnossiennes
10_IV Lent 2:03
11_V Modere 3:07
12_VI Avec conviction et avec une tristesse rigoureuse 1:03
- 3 Mouvements en forme de poire, a 4 mains
13_Maniere de commencement 2:19
14_Prolongation du meme 0:55
15_I 1:24
16_II 2:25
17_III 2:00
18_En plus 1:43
19_Redite 1:23
- Croquis et agaceries d'un gros bonhomme en bois
20_I Tyrolienne turque 1:11
21_II Danse maigre(a la maniere de ces messieurs) 1:24
22_III Espanana(Sorte de valse) 1:05
23_Sonatine bureaucratique
- 3 Nocturnes
24_I Doux et calme 3:03
25_II Simplement 1:53
26_III Un peu mouvemente 2:37
- Premiere pensee et sonneries de la Rose
27_Air de l'Ordre 4:08
28_Air du Grand Maitre 4:27
29_Air du Grand Prieur 2:34
- Le Fils des Etoiles, wagnerie kaldeenne du Sar Peladan
30_Prelude du 1er acte : la Vocation 3:16
31_Prelude du 2e acte : l'Initiaion 2:50
32_Prelude du 3e acte : l'Incantation 4:06
CD2 - 75:42
- Jack in the box
01_Prelude 2:20
02_Entracte 2:00
03_Final 2:14
- Sports et divertissement s (½ºÆ÷Ã÷¿Í ±âºÐÀüȯ)
04_Choral inappetissant 0:56
05_La Balancoire 0:35
06_La Chasse 0:15
07_La Comedie italienne(a la napolitaine) 0:33
08_Le Reveil de la Mariee 0:25
09_Colin-Maillard 0:48
10_La Peche 0:41
11_Le Yachting 0:59
12_Le Bain de mer 0:36
13_Le Carnaval 0:26
14_Le Golf 0:26
15_La Pieuvre 0:26
16_Les Courses 0:20
17_Les Quatre-Coins 0:50
18_Le Pique-nique 0:20
19_Le Water-chute 0:28
20_Le Tango 1:20
21_Le Traineau 0:21
22_Le Flirt 0:32
23_Le Feu d'artifice 0:20
24_Le Tennis 0:50- Embryons desseches
25_I D'Holothurie 1:43
26_II D'Edriophalma 1:59
27_III De Podophtalma 1:27
- Preludes flasques(pour un chien)
28_I Voix d'interieur 0:52
29_II Idylle cynique 0:48
30_III Chanson canine 1:02
31_IV Avec camaraderie 0:41
- En habit de cheval(a 4 mains)
32_I Choral 0:52
33_II Fugue litanique 2:41
34_III Autre chose 0:44
35_IV Fugue de papier 2:13
- Apercus desagreables
36_I Pastorale 1:14
37_II Choral 1:02
38_III Fugue 1:49
- Descriptions automatiques
39_I Sur un caisseau 1:54
40_II Sur une lanterne 1:37
41_III Sur un casque 0:57
- 3 petites pieces montees (a 4 mains)
42_De l'enfance de Pantagruel(Reverie) 1:27
43_Marche de Cocagne(Demarche) 1:00
44_Jeux de Gargantua(Coin de Polka) 1:33
- Peccadilles importunes
45_Etre jaloux de son camarade qui a une grosse tete 0:42
46_Lui manger sa tartine 1:25
47_Profiter de ce qu'il a des cors aux pieds pour lui voler son cerceau 0:24
- Pieces froides - Airs a faire fuir
48_I D'une maniere particuliere 2:19
49_II Modestement 1:16
50_III S'inviter 2:18
- Danses de travers
51_I En y regardant par deux fois 1:08
52_II Passer 0:55
53_III Encore 1:33
- La Belle Excentrique, fantaisie serieuse pour piano a 4 mains
54_I Grande ritournelle 1:36
55_II Marche franco-lunaire 1:20
56_III Valse du "Mysterieux baiser dans l'oeil" 1:38
57_IV Can-can grand-mondain 1:34
- 3 Sarabandes
58_1 3:23
59_2 3:37
60_3 2:44
link dead
Labels: Aldo Ciccolini, Erik Satie, Frans, minimalisme, Pascal Rogé, Reinbert de Leeuw
Terry Riley, a Rainbow in Curved Air
De Amerikaanse componist Terry Riley (Colfax, Californië, 24 juni 1935) studeerde "compositie" maar kreeg tegelijkertijd een opleiding in jazz-piano doordat hij zichzelf in zijn collegetijd financieel onderhield door piano te spelen in clubs. Tijdens zijn studies aan Berkeley sloot hij een levenslange vriendschap met zijn medestudent La Monte Young. Beide componisten hadden een achtergrond in jazz-optredens en muzikale interessen, waaronder improvisatie en niet-westerse muziek.
Na zijn studies bracht hij samen zijn vrouw en dochtertje drie maanden door in Zuid-Spanje. Daarna maakte hij een tour door Europa, waarbij hij in zijn onderhoud voorzag als cocktailpianist.
Na de moord op John F. Kennedy ging hij terug naar San Fransisco. Daar componeerde Riley In C, dat zijn première beleefde in het San Francisco Tape Music Centre in 1964, met in het ensemble o.a. Steve Reich. Het uitbrengen van In C op Columbia Masterworks was een populair succes en speelde een belangrijke rol in de vestiging van zowel Riley's reputatie als die van het minimalisme.
Een tweede album A Rainbow in Curved Air (1967) werd net zo populair. Zijn invloed was vooral voelbaar onder rock musici, waaronder de bands Soft Machine, Curved Air en The Who (wiens hit uit 1971 "Baba O’Riley", genoemd naar Riley, passages uit het album aanhaalde).
Riley's invloed op de populaire muziekwereld ging nog verder na het uitbrengen van The Church of Anthrax (190), een samenwerking met John Cale.
In 1965 verhuisde Riley naar New York City. Hij zong acht maanden met La Monte Young's Theatre of Eternal Music. Maar tegen 1968 was hij algemeen bekend om zijn all-night solo optredens die tot negen uren duurden.
In 1970 reisde Riley naar New Delhi, waar hij Hindoestaanse muziek ging studeren bij Pandit Pran Nath. Hij trad regelmatig met de legendarische zanger op in concerten als begeleider, tot Pran Nath overleed in 1996.
In 1972 ging Riley terug naar Californië, waar hij tot 1980 lesgaf in Hindoestaanse muziek en compositie aan Mills College. Daar raakte hij bevriend met David Harrington, violist en leider van het Kronos Quartet. Dit was het begin van een lange samenwerking.
Dit leidde weer tot samenwerkingen met vele andere ensembles en uiteindelijk tot het componeren van orkestwerken, met opdrachten van het Carnegie Hall Centennial (Jade Palace, 1990) en het Salzburg Festival (The Sands, 1990).
Riley vormde in 1989 zijn eigen ensemble Khayal. In 1993 vormde hij een theatergezelschap, de Travelling Avant-Garde, om op tournee te gaan met zijn kameropera The Saint Adolf Ring.
Riley staat iedere ochtend vroeg op om raga te practiseren voordat hij improviseert, musiceert en componeert in zijn huis aan de voet van het Sierra Nevada gebergte in Noord Californië. Een deel van elk jaar besteedt hij aan het maken van tournees, en in februari maakt hij een reis naar New Delhi voor optredens en workshops.
De niet-officiele MySpace:
h**p://profile.myspace.com/index.cfm?fuseaction=user.viewprofile&friendID=143223656
Terry Riley - In C (1968)
1. In C (Instrumental) - 42:03
h**p://www.surfaces.ru/khabaroff/muz/Terry-Riley-In-C.zip
Terry Riley - A Rainbow in Curved Air (1967)
• 01 Terry Riley - A Rainbow in Curved Air.mp3
• 02 Terry Riley - Poppy Nogood and the Phantom Band.mp3
link deadLabels: klassiek, minimalisme, Terry Riley
A soft verdict on Wim Mertens
Wim Mertens (Neerpelt, 14 mei 1953) is een Vlaams componist, pianist, countertenor, gitarist en musicoloog. Zijn muziek heeft een sterk melodisch fundament en is vaak minimalistisch van aard. Veel stukken van Mertens zijn gebruikt voor toneelvoorstellingen, films en documentaires.
Mertens studeerde aan de Koninklijke Conservatoria van Brussel en Gent. In 1978 werd hij producent voor de Vlaamse Radio 2 en hij produceerde concerten van onder anderen de
minimal music-componisten
Philip Glass en
Steve Reich.
Sinds 1980 componeerde hij verschillende muziekstukken in verschillende vormen en formaten. Mertens muzikale stijl wordt ook wel aangeduid met
minimal music,
ambient of experimentele muziek. Zijn muziek evolueert steeds, maar behoudt haar melodisch fundament. Een voorbeeld van
minimal-music-kenmerken is Maximizing the Audience uit 1984, dat Mertens componeerde voor het toneelstuk De Macht der Theaterlijke Dwaasheden van Jan Fabre. Peter Greenaway gebruikte muziek van Mertens in zijn film The Belly of an Architect (1986).
Mertens' stukken worden sowieso veel gebruikt in films en televisiedocumentaires. Bijvoorbeeld Often a Bird werd gebruikt in een reclamespot voor ABN AMRO, en het fungeerde ook als indicatief voor het Vlaamse radioprogramma De Melkweg op Radio 1. Struggle for Pleasure werd in 2000 gebruikt in een reclame van de Belgische provider Proximus, en Close Cover werd gebruikt als herkenningsmelodie voor de Belgische nachtradio. Hierdoor verwierf Mertens grote bekendheid in Vlaanderen.
Wim Mertens - Best Of (1997)
1 Struggle For Pleasure (4:01)
2 Birds For The Mind (4:51)
3 Close Cover (3:23)
4 Their Duet (3:36)
5 Humility (3:02)
6 Often A Bird (3:49)
7 4 Mains (3:17)
8 No Testament (3:58)
9 Iris (9:55)
10 Hors-nature (3:22)
11 Maximizing The Audience (11:50)
12 The Scene (1:40)
h**p://webh01.ua.ac.be/buytaert/music/Wim%20Mertens%20-%20Best%20of.rar
Wim Mertens - After Virtue (1988)
1. Justice
2. Prudence
3. Temperance
4. Courage
5. Humility
6. Faith
7. Hope
8. Charity
h**p://lix.in/-37f581
Wim Mertens - Jérémiades (1995)
1. Kaf
2. Kof
3. Mem
4. Alef
5. Gimel
6. Jod
h**p://lix.in/-3b02c3Labels: België, klassiek, lounge, minimalisme, Wim Mertens
Music and pulses by Steve Reich
Stephen (Steve) Michael Reich (New York City, 3 oktober 1936) is een Amerikaans componist. Hij behoort tot de richting van de
minimal music verwant aan de New Age Muziek.
Reichs muziek maakt gebruik van middelen als
tape loops om verschuivende patronen te creëren zoals in It's Gonna Rain, Come Out, Drumming en andere werken.
"Drumming" (1971), laat Afrikaanse invloeden zien. Reich werd in het bijzonder beïnvloed door Studies in African Music van A.M. Jones, over de muziek in Ghana. Uiteindelijk reisde hij naar Ghana om drums te studeren. Hij bestudeerde ook de Balinese gamelan in Seattle. Rond deze tijd vormde hij ook zijn ensemble, de enige groep die zijn werken interpreteerde. Deze groep bestaat nog, met een groot deel van de oorspronkelijke leden.
Na Drumming ging Reich verder met de
phase shifting techniek die hij had ontwikkeld, en begon ingewikkelder werken te schrijven. Hij onderzocht andere muzikale processen zoals augmentatie (tijdelijke verlenging van frasen en melodische fragmenten). In deze periode schreef hij werken als Music for Mallet Instruments, Voices and Organ (1973) en Four Organs.
In 1974 begon Reich te schrijven aan wat zou worden beschouwd als zijn meest kenmerkende werk, "Music for 18 Musicians". In dit werk kwamen veel nieuwe ideeën naar voren. Het is opgebouwd rond een cyclus van elf akkoorden, die in het begin worden geïntroduceerd, gevolgd door een klein stuk muziek rond elk akkoord en uiteindelijk een terugkeer naar de oorspronkelijke cyclus. De secties zijn toepasselijk "Pulses" genoemd. Dit was Reich's eerste poging om voor grotere groepen muzikanten te schrijven.
In 1993 werkte Reich samen met zijn vrouw, de video-artieste Beryl Korot, aan een opera, The cave. In deze opera worden de wortels van het Judaïsme, het christendom en de Islam onderzocht. Het echtpaar werkte weer samen aan de opera Three Tales, die gaat over de ramp met de Hindenburg, het testen van kernwapens op het atol Bikini en actuelere zaken zoals het gekloonde schaap Dolly.
De Belgische choreografe Anne Teresa De Keersmaeker heeft choreografieën bij Reich's werk gemaakt.
"The Village Voice" noemde Reich begin 2007 de belangrijkste levende Amerikaanse componist.
Steve Reich - Music for 18 Musicians01 Pulses.mp3 - 4.9M
02 Section I.mp3 - 5.3M
03 Section II.mp3 - 6.2M
04 Section IIIA.mp3 - 4.5M
05 Section IIIB.mp3 - 4.9M
06 Section IV.mp3 - 5.4M
07 Section V.mp3 - 6.9M
08 Section VI.mp3 - 6.2M
09 Section VII.mp3 - 5.9M
10 Section VIII.mp3 - 5.7M
11 Section IX.mp3 - 6.1M
12 Section X.mp3 - 1.6M
13 Section XI.mp3 - 5.6M
14 Pulses (2).mp3 - 4.8M
link dead
Steve Reich - Different Trains - Electric Counterpoint01 different trains_ america--bef.mp3 - 10M
02 different trains_ europe--duri.mp3 - 8.7M
03 different trains_ after the wa.mp3 - 12M
04 electric counterpoint_ fast.mp3 - 8.0M
05 electric counterpoint_ slow.mp3 - 4.0M
06 electric counterpoint_ fast (2.mp3 - 5.3M
h**p://emedia.art.sunysb.edu/debt/music/steve%20reich/different%20trains%20-%20electric%20counterpoint/Steve Reich - Reich Remixed
h**p://emedia.art.sunysb.edu/debt/music/steve%20reich/Reich%20Remixed/
Labels: minimalisme, new age, Steve Reich
Bubbles or thin air? Ellen Allien
Ellen Allien (geboren Ellen Fraatz) is een bezige technotante. Vanuit haar geboortestad Berlijn begon ze in de jaren negentig een succesvolle carrière als deejay en ze brengt sinds 1994 singles bij de vleet uit: deels remixen, maar ook haar eigen electro weet de weg naar het vinyl te vinden.
Tevens was zij al vroeg eigenaar van enkele platenlabels, de bekendste daarvan is "Bpitch Control".
Na de eeuwwisseling bracht Allien eigen albums uit als 'Stadkind' (2001) en 'Orchestra of bubbles' (2006). Op die laatste werkt ze samen met Apparat (Sascha Ring), een eveneens uit de Duitse hoofdstad afkomstige techno-artiest die ook veel experimenteert met ambient en andere computergeluiden. De Berlijnse en haar
partner in crime dompelen ons met ‘Orchestra of Bubbles’ onder in een bad waarin koele synths, mooie gitaren, verknipte strijkers en heerlijk subtiele beats een wonderlijke wereld vormen die zowel bevreemdend als vertrouwd aanvoelt (Hallo Kraftwerk!).
Ellen Allien & Apparat - Orchestra Of Bubbles01. Turbo Dreams.mp3 - 5.8M
02. Way Out.mp3 - 5.1M
03. Retina.mp3 - 5.6M
04. Rotary.mp3 - 6.1M
05. Jet.mp3 - 9.0M
06. Sleepless.mp3 - 4.9M
07. Metric.mp3 - 4.9M
08. Floating Points.mp3 - 7.2M
09. Under.mp3 - 6.8M
10. Do Not Break.mp3 - 7.2M
11. Leave Me Alone.mp3 - 4.5M
12. Edison.mp3 - 5.2M
13. Bubbles.mp3 - 6.8M
h**p://poljubi.ru/sound/ellen%20and%20apparat/
Ellen Allien - Berlinette1. Alles Sehen
2. Sehnsucht
3. Trash Scapes Voc
4. Push
5. Trash Scapes
6. Augenblick
7. Wish
8. Abstract Pictures
9. Erdbeermund
10. Secret
11. Open
h**p://www.deecodameeko.com/music/Ellen%20Allien%20-%20Berlinette%20(2003)/
of h**p://www.jezdesign.net/vault/Ellen%20Allien/Berlinette/
Labels: Duitsland, electronica, Ellen Allien, minimalisme
The last Trentemøller
De Deen Anders Trentemøller (1974, Denemarken) maakt electronische muziek. Hij begon in 1997 samen met DJ T.O.M. de eerste Deense live-house act Trigbag. Ze traden over de gehele wereld op en hun single Showtime werd gespeeld door bekende DJ's als Laurent Garnier. Trigbag stopte in 2000.
Trentemøller bracht in 2003 zijn The Trentemøller EP uit, waarop de nummers “Le Champagne” en “Work in Progress” staan. Trentemøller kreeg een prijs voor “Up Front Release of the Year” tijdens de Danish DJ Awards in februari 2004 voor het nummer “Le Champagne”.
Trentemøller's debuutalbum The Last Resort werd uitgebracht op het Poker Flat-label in oktober 2006. Zowel het Duitse magazine Groove Mag als het Franse magazine Trax riepen het album uit tot "Plaat van het jaar" in november 2006. Trentemøller levert met deze CD een overtuigend en gevarieerd eerste album af, waarin hij buiten de bestaande lijnen van zijn werk treedt. Het is ook een album dat een breder publiek tevreden zal stellen, met tracks met een melodieuze inslag tot aan het minimale werk.
Het is zeer moeilijk om hier een genre op te plakken wat je hoort alles wat tussen organisch electro en ingeblikte minimal zit, maar als ik onder dit stukje maar één tag kon zetten, zou het "sfeer" zijn...
Trentemøller - The Last Resort
CD1:
* 01. Take Me Into Your Skin (07:44)
* 02. Vamp (04:32)
* 03. Evil Dub (06:15)
* 04. Always Something Better (06:09)
* 05. While The Cold Winter Waiting (05:03)
* 06. Nightwalker (04:08)
* 07. Like Two Strangers (03:25)
* 08. The Very Last Resort (08:31)
* 09. Snowflake (07:32)
* 10. Chameleon (06:56)
* 11. Into The Trees (Serenetti Part 3) (07:21)
* 12. Moan (05:50)
* 13. Miss You (04:03)
CD2 (Bonus):
* 01. Always Something Better (Vocal Version Featuring Richard Davis) (06:11)
* 02. Moan (Vocal Version Featuring Ane Trolle) (05:45)
* 03. Physical Fraction (07:02)
* 04. Polar Shift (08:27)
* 05. Chameleon (07:57)
* 06. Sunstroke (08:23)
* 07. Always Something Better (Trentemoller Remix) (07:59)
* 08. Nam Nam (05:40)
* 09. Killer Kat (07:06)
* 10. Rykketid (05:11)
* 11. Prana (06:25)
h**p://pevzi.ath.cx/music/%5bTrentemøller%5d/Albums/(2006)%20The%20Last%20Resort%20%5bPFRCD18%5d/
Trentemøller - The Trentemoller Chronicles (2007)
CD 1
01 - The Forest.mp3 - 13.7M
02 - Klodsmajor.mp3 - 7.2M
03 - McKlaren (Trentemøller Remix).mp3 -8 12.1M
04 - Snowflake (Live Version).mp3 - 17.7M
05 - Blood in the Streets.mp3 - 14.7M
06 - Moan (Trentemøller Remix).mp3 - 18.9M
07 - Kink.mp3 - 13.6M
08 - Gush.mp3 - 12.4M
09 - Physical Fraction.mp3 - 13.2M
10 - Killer Kat.mp3 - 12.5M
11 - Rykketid.mp3 - 10.6M
12 - Always Something Better (Trentemøller Remix).mp3 - 17.9M
13 - Moan (Trentemøller Remix Radio Edit).mp3 - 8.1M
h**p://pevzi.ath.cx/music/%5bTrentemøller%5d/Compilations/(2007)%20The%20Trentemoller%20Chronicles%20%5bAMCD02%5d/CD%201/
CD 2
01 - Röyksopp - What Else Is There (Trentemøller Remix).mp3 - 17.6M
02 - Mathias Schaffhäuser - Coincidance (Trentemøller Remix).mp3 - 16.8M
03 - The Blacksmoke Organisation - Danger Global Warming (Trentemøller Remix).mp3 - 13.9M
04 - The Knife - We Share Our Mothers' Health (Trentemøller Remix).mp3 - 17.1M
05 - Filur - You And I (Trentemøller Remix).mp3 - 20.8M
06 - Jokke Ilsøe - Feeling Good (Trentemøller Remix).mp3 - 14.4M
07 - Robyn - Konichiwa Bitches (Trentemøller Remix).mp3 - 14.7M
08 - Sharon Phillips - Want 2 - Need 2 (Trentemøller Remix).mp3 - 13.8M
09 - Tomboy - Flamingo (Trentemøller Remix).mp3 - 20.8M
10 - Moby - Go (Trentemøller Remix).mp3 - 15.5M
11 - Djuma Soundsystem - Les Djinns (Trentemøller Remix).mp3 - 14.3M
h**p://pevzi.ath.cx/music/%5bTrentemøller%5d/Compilations/(2007)%20The%20Trentemoller%20Chronicles%20%5bAMCD02%5d/CD%202/
Trentemøller - Intо Thе Grеаt Widе Yоndеr (2010)
01 the mash and the fury.mp3 - 16.0M
02 sycamore feeling.mp3 - 13.9M
03 past the beginning of the end.mp3 - 14.4M
04 shades of marble.mp3 - 13.4M
05 even though you're with another girl.mp3 - 11.1M
06 haxan.mp3 - 11.8M
07 metamorphis.mp3 - 4.7M
08 silver surfer ghost rider go.mp3 - 10.0M
09 neverglade.mp3 - 10.4M
10 tide.mp3 - 17.7M
h**p://pevzi.ath.cx/music/%5bTrentemøller%5d/Albums/(2010)%20Intо%20Thе%20Grеаt%20Widе%20Yоndеr%20%5bIМR02СD%5d/Labels: Denemarken, electronica, minimalisme, sfeer, Trentemøller
Booka Shade Moves
Booka Shade bestaat uit de Duitsers Walter Merziger en Arno Kammermeier. Na twee bejubelde synthpop-album-releases en een reeks techno-singles en remixes in de vroege jaren '90, gooien ze de handdoek in de ring. Gelukkig komen ze een paar jaar later terug en gaan ze zich meer op clubprojecten concentreren voor labels als R&S, Harthouse en Tommy Boy.
Booka Shade brak in 2005 door met de singles 'Body Language' en 'Mandarine girl'. Het Duitse duo werd er ongekend populair mee in progressieve dancekringen. En ook het alternatieve poppubliek ontving het tweetal met open armen. Te eigenwijs om voor popmuziek door te gaan en te rijk aan ideeën voor minimal.... Maar daar ergens tussenin laveert Booka Shade. Waarschijnlijk is dat de sleutel tot het succes van het Duitse duo...
Movements breekt met een trend om dance vol te proppen met allerlei quasi-artistiekerige popinvloeden. Movements is pure electronica met pakkende melodieën en lekkere beats. Bijzonder hard en agressief is het nergens. De invloeden voor Movements zijn zeer uiteenlopend: electro uit de 80's, house uit de vroege 90's, met een snuifje techno...
Meer info?
h**p://www.bookashade.com
Booka Shade - Movements (2006)
1. Night Falls 5:21
2. Body Language (Interpretation) 4:59
3. Shimmer 4:23
4. Paper Moon 5:07
5. At the Window 5:23
6. Darko 6:14
7. Hide and Seek in Geisha's Garden 4:11
8. Pong Pang 5:32
9. Mandarine Girl [Album Version] 5:44
10. Take a Ride 4:02
11. Wasting Time 5:03
12. In White Rooms 5:26
13. Hallelujah USA 2:06
14. Lost High 4:42
h**p://www.greendragonsoftware.com/mp3share/Booka%20Shade/Movements/
Booka Shade - The Sun And The Neon Light
h**p://www.greendragonsoftware.com/mp3share/Booka%20Shade/The%20Sun%20And%20The%20Neon%20Light/
V.A. - DJ Kicks mixed by Booka Shade [2007]
01 - passengers - a different kind of blue.mp3 - 2.7M
02 - no??ze - slum girl.mp3 - 4.0M
03 - cerrone - in the smoke.mp3 - 6.4M
04 - john carpenter - the bank robbery.mp3 - 2.4M
05 - booka shade -estoril.mp3 - 3.4M
06 - yazoo - situation (us 12_ remix).mp3 - 3.7M
07 - akiko kiyama - the misida monarchy.mp3 - 4.2M
08 - lopazz - 2 fast 4 u.mp3 - 4.0M
09 - quarion - play your part.mp3 - 4.3M
10 - john carpenter - arrival at the library.mp3 - 4.7M
11 - aphex twin - alberto balsam.mp3 - 7.5M
12 - heaven 17 - geisha boys and temple girls.mp3 - 3.2M
13 - the tubes - drums.mp3 - 1.1M
14 - brigitte bardot-contact.mp3 - 3.8M
15 - booka shade-numbers (dj-kicks).mp3 - 5.9M
16 - quarion-karasu.mp3 - 6.9M
17 - the streets-it's too late.mp3 - 5.5M
18 - amir ad fontes-virtual nature.mp3 - 4.0M
19 - carl craig-landcruising.mp3 - 4.8M
20 - matthew dear-tide.mp3 - 4.3M
21 - matthew dear-don & sherri (hot chip remix).mp3 - 6.1M
22 - richard hawley-last orders.mp3 - 3.6M
h**p://mp3.originaltm.com/fr0/mp3/17092007/va%20-%20dj%20kicks%20mixed%20by%20booka%20shade%202007/Labels: Booka Shade, Duits, electronica, minimalisme
Big Science. Big lady. Laurie Anderson
Laurie Anderson (5 juni 1947) is een Amerikaanse experimentele performance-artieste en muzikante. Zij woont samen met haar partner Lou Reed in New York.
Anderson werd geboren in Glen Ellyn, Illinois. Ze studeerde aan het Mills College in Californië, en studeerde uiteindelijk af aan het Barnard College in de richting kunstgeschiedenis. In 1972 behaalde ze een MFA in beeldhouwkunst aan de Columbia-universiteit.
Ze trad op in New York doorheen de jaren '70, en werd beroemd met de single "O Superman" in 1981. Dat stond ook op haar album "Big Science".
Dit zijn haar soloalbums:
* 1982 - Big Science
* 1984 - United States Live (box set)
* 1984 - Mister Heartbreak
* 1986 - Home of the Brave (soundtrack)
* 1989 - Strange Angels
* 1994 - Bright Red
* 1995 - The Ugly One with the Jewels (spoken word)
* 2000 - Talk Normal (greatest hits)
* 2001 - Life on a String
* 2002 - Live in New York
Ze bracht ook een aantal singles uit in beperkte oplage.
Anderson werkte o.a. samen met William Burroughs, Mitchell Froom, David Sylvian, en Jean-Michel Jarre.
Laurie Anderson - Big Science1.From The Air
2.Big Science
3.Sweaters
4.Walking And Falling
5.Born, Never Asked
6.O Superman
7.Example 22
8.Let X = X
9.It Tango
h**p://www.metatronics.net/music/laurie%20anderson/big%20science/
Laurie Anderson - Bright Red1. Speechless
2. Bright Red
3. Puppet Motel
4. Speak My Language
5. World Without End
6. Freefall
7. Muddy River
8. Beautiful Pea Green Boat
9. Love Among The Sailors
10. Poison
11. In Our Sleep
12. Night In Baghdad
13. Tightrope
14. Same Time Tomorrow
h**p://emedia.art.sunysb.edu/debt/music/laurie%20anderson/Bright%20Red/
Laurie Anderson - Talk Normal: The Laurie Anderson Anthology (2000)
Disc 1
01 O Superman (For Massenet).mp3
02 From The Air.mp3
03 Big Science.mp3
04 Born, Never Asked.mp3
05 It Tango.mp3
06 Gravity's Angel.mp3
07 Excellent Birds.mp3
08 Langue D'amour.mp3
09 Sharkey's Day (Single Edit).mp3
10 Walk The Dog.mp3
11 Cartoon Song.mp3
12 So Happy Birthday.mp3
13 City Song.mp3
14 The Big Top.mp3
15 Dr. Miller.mp3
16 Lighting Out For The Territories.mp3
link deadDisc 2
01 Smoke Rings.mp3
02 Talk Normal.mp3
03 Language Is A Virus.mp3
04 Credit Racket.mp3
05 Strange Angels.mp3
06 Babydoll.mp3
07 Coolsville.mp3
08 My Eyes.mp3
09 The Dream Before.mp3
10 The Day The Devil.mp3
11 Speak My Language.mp3
12 Love Among The Sailors.mp3
13 Poison.mp3
14 In Our Sleep.mp3
15 Night In Baghdad.mp3
16 The Night Flight From Houston.mp3
17 The Rotowhirl.mp3
18 The Ouija Board.mp3
19 The End Of The World.mp3
link deadLabels: Laurie Anderson, Lou Reed, minimalisme
Philip Glass (Baltimore, 31 januari 1937) is een Amerikaans componist. Zijn muziek valt onder Minimal music, hoewel hij zelf de term theater muziek gebruikt.
Philip Glass & Robert Wilson - Einstein On The Beach (Part I-II-II-IV)
Philip Glass - Koyaanisqatsi (1983)
Philip Glass - Powaqqatsi (1988)
Philip Glass - Naqoyqatsi
