Best of ...Both Worlds

Gil Scott-Heron, the hero

Gil Scott-Heron (Chicago, Illinois, 1 april 1949) is een Amerikaans dichter, musicus en auteur die vooral geroemd wordt voor zijn late jaren '60 en begin '70 werk als spoken word performer. Hij wordt in verband gebracht met African American militant activisme, en is vooral bekend om zijn gedicht/song "The Revolution will not be televised", en voor het schrijven van "Home Is Where The Hatred Is' een akelig verslag van druggebruik (dat bovendien een Grammy-award-winnende R&B-hit was voor zangeres Esther Phillips in 1972). Het nummer zit ook in de videogame Grand Theft Auto IV.

Scott-Heron begon zijn carrière in 1970 met de LP Small Talk at 125th & Lenox. Het album met 15 tracks behandelt thema's als de oppervlakkigheid van de televisie, massaconsumptie, de hypocriete houding van sommige zwarte revolutionairen, blanke middle-class onwetendheid over de problemen van stadbewoners, en de vrees voor homoseksuelen. In de liner notes erkent Scott-Heron als invloeden o.a. Richie Havens, John Coltrane, Otis Redding, Jose Feliciano, Billie Holiday, Malcolm X, Nina Simone, en de pianist met wie hij lange tijd zou samenwerken, Brian Jackson.
Zijn grootste hit tot dan toe kwam met "Angel Dust". Het nummer bereikte een 15e plaats op de R&B-charts in 1978. "The Bottle", werd een klassieker maar veroorzaakte geen deining op de hitlijsten.

Scott-Heron is vooral bekend als "de peetvader van de rap" en wordt door velen beschouwd als een van de grondleggers van het genre.
Producer Nile Rodgers (van Chic) hielp in de jaren '80 op productioneel gebied.
En hoewel Scott-Heron er jaren geleden voor koos om geen albums meer op te nemen (Dat is natuurlijk ook best moeilijk vanuit de gevangenis!), is er nu plots toch het album "I'm new here". Het is aan Richard Russell, de platenbaas van XL-Recordings, te danken dat we na dertien jaar weer van Gil Scott-Heron horen.
"I'm new here" klinkt modern en vertrouwd tegelijk. "Me and the devil" bijvoorbeeld had van Saint-Germain kunnen zijn. De titeltrack (een cover van indieband Smog) is een folky gezongen song terwijl "Your soul and mine" een bloedstollende nieuwe uitvoering van het gedicht "The Vulture" is, met een minimale beat. "I'll take care of you" (origineel van Bobby Bland) is dan weer schorre jaren '70-soul. Onder "Running" zit vrijwel geen beat maar dat doet de aandacht voor de tekst en Scott-Herons zalvende diepdonkere baritonstem toenemen. En over "The crutch" hangt een muzikale schaduw van The Art of Noise...

Gil Scott Heron and Jamie XX - We're new here (2011)
01 I_m_New_Here.mp3 - 8.1M
02 Home.mp3 - 7.5M
03 I_ve_Been_Me.mp3 - 1.3M
04 Running.mp3 - 8.3M
05 My_Cloud.mp3 - 10M
06 Certain_Things_Interlude_.mp3- 647K
07 The_Crutch.mp3 - 7.5M
08 Ur_Soul_And_Mine.mp3 - 10M
09 Parents_Interlude_.mp3 - 1.3M
10 Piano_Player.mp3 - 3.2M
11 NY_Is_Killing_Me.mp3 - 13M
12 Jazz_Interlude_.mp3 - 2.1M
13 I_ll_Take_Care_Of_You.mp3
h**p://www.dancing-jesus.com/kane/choonzm8/gil_scott_heron_and_jamie_xx_were_new_here/

Labels: 60s, 70s, Gil Scott-Heron, rap, soul, spoken word

posted by a r n e l @ 23:42