The Mysteries of Glenn Branca
Glenn Branca (Harrisburg, Pennsylvania, 6 oktober 1948) is een Amerikaans avant-garde componist en -gitarist. Branca houdt zich aanvankelijk bezig met theater in collagevorm.In 1976 trekt hij naar New York, waar hij kennismaakt met performance en conceptuele kunst. Dit inspireert hem een eigen groep te formeren, The Theoretical Girls. Deze band bestaat van 1978 tot 1980.
Branca raakt geïnteresseerd in de potentie van geluid en evenals andere minimale componisten verdiept hij zich in microtonaliteit, harmonieën, boventonen en combinaties van akkoorden. Dit mondt uiteindelijk uit in de formatie van een band met 16 bandleden, grotendeels gitaristen, waarbij hij zelf de rol van dirigent tot zich neemt. Maar de traditionele bouw van de gitaar blijkt hem te beperkt. Hij bouwt zelf gitaarinstrumenten op het principe van de klavecimbel en de consonantie-theorieën van Harry Partch, die hij gebruikt voor Symphony No.4/Physics". Ook een aantal andere symfonieën zijn met de door Partch beïnvloedde microtonale reine stemmingen gecomponeerd.
In de orkesten van Branca speelden veel gitaristen die later in andere bands bekend werden: o.a. Thurston Moore, Lee Ranaldo en Kim Gordon van Sonic Youth, David Rosenbloom, Page Hemilton van Helmet en leden van The Swans.
In 2004 gaf hij in New York een optreden met een orkest van 100 gitaristen.
h**p://www.glennbranca.com/
Glenn Branca - Symphony Nos. 8 & 10 (The Mysteries) (1994)
Symphony No. 8 (The Mystery) 1992
1 First Movement (The Passion) (19:04)
2 Second Movement (Spiritual Anarchy) (19:03)
Symphony No. 10 (The Mystery Pt. 2) 1994
3 First Movement (The Final Problem) (13:17)
4 Second Movement (The Horror) (14:19)
h**p://blandhand.net/listen/unverified/glenn%20branca%20-%20symphony%20nos.8and10(the_mysteries)/
Branca raakt geïnteresseerd in de potentie van geluid en evenals andere minimale componisten verdiept hij zich in microtonaliteit, harmonieën, boventonen en combinaties van akkoorden. Dit mondt uiteindelijk uit in de formatie van een band met 16 bandleden, grotendeels gitaristen, waarbij hij zelf de rol van dirigent tot zich neemt. Maar de traditionele bouw van de gitaar blijkt hem te beperkt. Hij bouwt zelf gitaarinstrumenten op het principe van de klavecimbel en de consonantie-theorieën van Harry Partch, die hij gebruikt voor Symphony No.4/Physics". Ook een aantal andere symfonieën zijn met de door Partch beïnvloedde microtonale reine stemmingen gecomponeerd.
In de orkesten van Branca speelden veel gitaristen die later in andere bands bekend werden: o.a. Thurston Moore, Lee Ranaldo en Kim Gordon van Sonic Youth, David Rosenbloom, Page Hemilton van Helmet en leden van The Swans.
In 2004 gaf hij in New York een optreden met een orkest van 100 gitaristen.
h**p://www.glennbranca.com/
Glenn Branca - Symphony Nos. 8 & 10 (The Mysteries) (1994)Symphony No. 8 (The Mystery) 1992
1 First Movement (The Passion) (19:04)
2 Second Movement (Spiritual Anarchy) (19:03)
Symphony No. 10 (The Mystery Pt. 2) 1994
3 First Movement (The Final Problem) (13:17)
4 Second Movement (The Horror) (14:19)
h**p://blandhand.net/listen/unverified/glenn%20branca%20-%20symphony%20nos.8and10(the_mysteries)/
Labels: avantgarde, Glenn Branca
posted by a r n e l @ 18:00
0 Comments:
Een reactie posten
<< Home