Best of ...Both Worlds

Terry Riley, a Rainbow in Curved Air

De Amerikaanse componist Terry Riley (Colfax, Californië, 24 juni 1935) studeerde "compositie" maar kreeg tegelijkertijd een opleiding in jazz-piano doordat hij zichzelf in zijn collegetijd financieel onderhield door piano te spelen in clubs. Tijdens zijn studies aan Berkeley sloot hij een levenslange vriendschap met zijn medestudent La Monte Young. Beide componisten hadden een achtergrond in jazz-optredens en muzikale interessen, waaronder improvisatie en niet-westerse muziek.

Na zijn studies bracht hij samen zijn vrouw en dochtertje drie maanden door in Zuid-Spanje. Daarna maakte hij een tour door Europa, waarbij hij in zijn onderhoud voorzag als cocktailpianist.
Na de moord op John F. Kennedy ging hij terug naar San Fransisco. Daar componeerde Riley In C, dat zijn première beleefde in het San Francisco Tape Music Centre in 1964, met in het ensemble o.a. Steve Reich. Het uitbrengen van In C op Columbia Masterworks was een populair succes en speelde een belangrijke rol in de vestiging van zowel Riley's reputatie als die van het minimalisme.

Een tweede album A Rainbow in Curved Air (1967) werd net zo populair. Zijn invloed was vooral voelbaar onder rock musici, waaronder de bands Soft Machine, Curved Air en The Who (wiens hit uit 1971 "Baba O’Riley", genoemd naar Riley, passages uit het album aanhaalde).
Riley's invloed op de populaire muziekwereld ging nog verder na het uitbrengen van The Church of Anthrax (190), een samenwerking met John Cale.

In 1965 verhuisde Riley naar New York City. Hij zong acht maanden met La Monte Young's Theatre of Eternal Music. Maar tegen 1968 was hij algemeen bekend om zijn all-night solo optredens die tot negen uren duurden.
In 1970 reisde Riley naar New Delhi, waar hij Hindoestaanse muziek ging studeren bij Pandit Pran Nath. Hij trad regelmatig met de legendarische zanger op in concerten als begeleider, tot Pran Nath overleed in 1996.
In 1972 ging Riley terug naar Californië, waar hij tot 1980 lesgaf in Hindoestaanse muziek en compositie aan Mills College. Daar raakte hij bevriend met David Harrington, violist en leider van het Kronos Quartet. Dit was het begin van een lange samenwerking.
Dit leidde weer tot samenwerkingen met vele andere ensembles en uiteindelijk tot het componeren van orkestwerken, met opdrachten van het Carnegie Hall Centennial (Jade Palace, 1990) en het Salzburg Festival (The Sands, 1990).
Riley vormde in 1989 zijn eigen ensemble Khayal. In 1993 vormde hij een theatergezelschap, de Travelling Avant-Garde, om op tournee te gaan met zijn kameropera The Saint Adolf Ring.

Riley staat iedere ochtend vroeg op om raga te practiseren voordat hij improviseert, musiceert en componeert in zijn huis aan de voet van het Sierra Nevada gebergte in Noord Californië. Een deel van elk jaar besteedt hij aan het maken van tournees, en in februari maakt hij een reis naar New Delhi voor optredens en workshops.

De niet-officiele MySpace: h**p://profile.myspace.com/index.cfm?fuseaction=user.viewprofile&friendID=143223656

Terry Riley - In C (1968)
1. In C (Instrumental) - 42:03
h**p://www.surfaces.ru/khabaroff/muz/Terry-Riley-In-C.zip

Terry Riley - A Rainbow in Curved Air (1967)
• 01 Terry Riley - A Rainbow in Curved Air.mp3
• 02 Terry Riley - Poppy Nogood and the Phantom Band.mp3
link dead

Labels: klassiek, minimalisme, Terry Riley

posted by a r n e l @ 17:36