03 juli 2008

Wonderkind van de jazztrompet: Lee Morgan

Lee Morgan (10 juli 1938 in Philadelphia, Pennsylvania – 19 februari 1972 in New York City) kreeg de bijnaam " het spectaculairste wonderkind van de jazztrompet" naar aanleiding van twee Blue Note-platen die hij al op zijn achttiende maakte.
Op zijn vijftiende gold hij al als een enorm trompet-talent. Op zijn achttiende maakte hij een bliksemstart in de jazz.

In oktober 1956 was hij lid geworden van de Dizzy Gillespie Big Band, waar hij van de leider nota bene de trompetsolo mocht spelen in diens eigen pronkstuk A Night In Tunisia.
Tegelijkertijd was Morgan ook al begonnen platen onder eigen naam te maken, zowel voor Savoy als voor het beroemde Blue Note-label. Blue Note haalde hem in november 1956 voor het eerst naar de studio en liet hem binnen een jaar niet minder dan vijf lp’s als leider opnemen.

Voor zijn derde Blue Note-plaat deed Morgan in maart 1957 een beroep op Benny Golson. Alle vijf de stukken waren door Golson geschreven en gearrangeerd, en bovendien speelde hij zelf ook mee op tenorsax.
Morgan kreeg als twintigjarige wereldfaam als lid van Art Blakey’s Jazz Messengers.

Morgan behoort vanaf dan tot de grote hard bop-trompettisten uit de jaren ‘50 en ‘60.
Een echte klassieker in de jazz is zijn album “The Sidewinder”. De titeltrack is één van de grootste hits op Blue Note. Zodra de eerste klanken van the Sidewinder uit de speakers klinken, swingt dit plaatje als geen ander. Lekkere soul/jazz met een zeer funky ondergrond.
“The Sidewinder” is van grote invloed geweest op jaren zeventig artiesten als Kool and the Gang, Earth, Wind and Fire en Ray Charles.
Lee Morgan werd op 34 jarige leeftijd doodgeschoten door een jaloerse ex-vriendin.

Lee Morgan - The Sidewinder (1963)
1. The Sidewinder
2. Totem Pole
3. Gary's Notebook
4. Boy, What A Night
5. Hocus-Pocus
6. Totem Pole (alternate take, bonus track)
h**p://budanov.siteks.lv/LiveJornal/LeeMorgan/The_Sidewinder/

Labels: ,

0 Comments:

Een reactie posten

<< Home