27 juni 2007

Zwischen Geschmeidig und Schwungvoll: Roger Cicero

Roger Cicero (Roger Marcel Cicero Ciceu Berlijn, 6 juli 1970) is een Duitse jazzmuzikant en zoon van de overleden Roemeense jazzpianist Eugen Cicero.
Van 1991 tot 1996 studeerde Roger Jazz-zang aan het Hilversumse Conservatorium, en daardoor spreekt hij dus Nederlands.

In 2006 verscheen zijn eerste soloalbum, Männersachen, die de derde plaats in de Duitse charts behaalde.
Ik vrees echter dat hij ondanks zijn kwaliteiten niet meer van zijn Eurovisie-stigma af raakt: op 12 mei 2007 vertegenwoordigde hij Duitsland op het Eurovisiesongfestival met het a-typische "Frauen regier’n die Welt". Daarmee behaalde hij de 19e plaats. Naar aanleiding van het Songfestival is zijn CD (ook in Nederland) opnieuw verschenen, nu met bonustracks.
De plaat opent sterk met de single "Zieh' die Schuh' aus" en meteen is duidelijk dat dit album in het zelfde straatje zit als Jamie Cullum. Maar.
Maar, Cicero is tien jaar ouder dan Cullum. En ouder dan Michael Bublé. En ouder dan Robbie Williams toen hij "Swing when you're winning:" opnam. Cicero doet dit al jáááren en straalt daardoor veel meer maturiteit uit dan de wanna be's van tegenwoordig, Zijn tweede single "Ich atme ein" staat als een huis. Degelijke melancholische tekst, verzorgde begeleiding en een duidelijk bewijs dat Cicero oren aan zijn hoofd heeft: het intro is gestolen van Lionel Richie's "Hello" en de song schurkt gevaarlijk dicht tegen Gary Moore's "Still got the blues" aan.
Ik geef toe, het is bij momenten te vlotjes en onschuldig, en soms rijmt het om-te-rijmen.... Maar de CD huisvest een aantal parels, als het kippenvelnummer "Fachmann in Sachen Anna", het heerlijk zelfrelativerende "Ich Idiot liess dich gehen" en het verschrikkelijk flirterige "Du willst es doch auch" (denk aan Billy Paul en/of Mick Hucknall).

Cicero wordt in Duitsland niet voor niks der Frauenversteher genoemd. Hij vrijt een halve zaal op waar je bijstaat, hij steekt het voltallige vrouwelijke publiek in zijn zak zonder met zijn ogen te knipperen... Ja dames, hij heeft gevoel voor humor, en hij stelt zich kwetsbaar op (of kan indrukwekkend goed acteren). Luister naar zijn romantische "misstapjes" in het swingende "Murphys Gesetz", en de manier waarop hij zichzelf tegen het licht houdt in het up-tempo "Kompromisse".
En uiteraard krijgt hij de meerderheid van het zwakke geslacht op zijn hand met zijn "Frauen regier’n die Welt". En hij heeft verdorie nog gelijk ook...

En nu even vanuit een mannelijk perspectief: "Männersachen" is een degelijke CD met charmante nummers (gaande van badinerend, over grappig naar oversentimenteel-met-een-knipoog), van een man die kan zingen, een orkest kan leiden, en een degelijke componist en tekstschrijver kan vinden. Het tintelt, het daagt uit, het countert... Het overtuigt.
Het schippert tussen Herbert Groenemeyer en Stephan Sulke: tussen ironie en romantiek, tussen intellect en Weltschmerz
En als je rekening houdt met het feit dat ik een voorkeur heb voor de Duitse taal, dan durf ik te stellen: de beste CD van het jaar, tot nu toe.
Dit bedoelen Duitser als ze het woord "Schwung" gebruiken"...

Meer? Mooi... h**p://www.roger-cicero.de/

Roger Cicero - Männersachen
1. Zieh die Schuh aus
2. Kein Mann für eine Frau
3. Kompromisse
4. Ich atme ein (New Version)
5. Schiess mich doch zum Mond (Fly Me To The Moon - In Other Words)
6. Wenn sie dich fragt
7. Fachmann in Sachen Anna
8. Ich Idiot ließ Dich gehen
9. Mein guter Stern auf allen Wegen
10. Murphys Gesetz
11. Schön dass du da bist
12. Das ganze leben ist ein Zoo
13. Du willst es doch auch
14. So geil Berlin
15. Frauen regier'n die Welt
link dead

...en dan de tweede CD "Beziehungsweise".
Tja, het is meer van hetzelfde. Na und? Van mij mag hij er zo nog honderd maken. De single "Die Liste" laat weer zijn verlangens en verleidingskunsten horen. Het grappige "Nimm deinen Kerl zurück" is een smeekbede aan een vriendin om haar ex-vriend terug in huis te nemen, en in "Der Anruf" zet Cicero weer een hilarisch staaltje zelfrelativering neer. "Alle Möbel verrückt" haakt in op de Extreme Makeover, huisverbouwings- en SamenWonen-programma's. En alles swingt weer van voor naar achter, en van achter naar voor.
Stilistisch springen er twee nummers uit: het ondeugende "Sie will es nun mal" heeft een aanstekelijke salsa-twist meegekregen, en "Ich hätt' so gern noch Tschüss gesagt" is een adembenemend nummer over het overlijden van zijn vader...

Roger Cicero - Beziehungsweise (2007)
1. Die Liste
2. Nimm deinen Kerl zurück
3. Kein Abendessen
4. Sie will es nun mal
5. Ich hab das Gefühl für dich verlor'n
6. Das Experiment
7. Wovon träumst du nachts
8. Der Anruf
9. Schöner war's ohne
10. Alle Möbel verrückt
11. Gute Freunde
12. Ich hätt' so gern noch Tschüss gesagt
13. Bin heute Abend bei dir
link dead

De derde CD van Cicero (die verscheen in april 2009) gooit het over een andere boeg. Die is meer (zoals hij het ook hier vertelt) "Artgerecht", ligt meer in zijn aard. Hoewel Cicero bekend werd met jazz en swing, wordt hier in de richting van funk en soul gelonkt. En inderdaad, het keurslijf van de swingjazz begon na twee albums te knellen. Hij moest duidelijk iets veranderen of toevoegen om niet weer hetzelfde pad te bewandelen.

De opener -en eerste single- 'Nicht Artgerecht' is daar een gladde mix van. Erg glad, en een beetje vanalles. Volgens mij niet het sterkste nummer. Maar 'Ich bin dabei' is een witte Barry White-song (met de klemtoon op White): smooth en een-en-al verleiding. Echo's van 'You can't hurry love' komen langs in de typische Cicero-song 'Boutique'. 'Spontis zeugen Banker' is een lekkere funky discosong. Uptempo, vrolijk en hartveroverend, met een komische en kritische twist. Iets venijniger is het soulvolle 'Wenn ich dich los wär'. En de perfecte love song 'Tabu' behandelt dezelfde thematiek als Bobby Womack's 'I Wish He Didn't Trust Me So Much', en doet dat even indringend. Kippenvel.
'Zu schön, um nett zu sein' doet mij denken aan de uitspraak Brave meisjes komen in de hemel. Stoute meisjes komen overal. 'Ohne Worte' probeert stilistisch dapper te tippen aan Pete Wingfield's '18 With A Bullet' (inclusief falset-stemmetje).
En het album sluit af met een liefdesbekentenis aan een jongen: 'Für 'nen Kerl'. Natuurlijk is ook dit ironisch. Dat lied gaat over Cicero's pasgeboren zoon. En uiteraard verdenk ik hem van effektbejag en commercieel denken (het vorige album sloot af met een liefdesbekentenis aan zijn pasoverleden vader)... Wass dagegen?
En het hele album lang duiken ook deze keer weer dezelfde onderwerpen op: de zoete strijd met de vrouwen, de onhebbelijkheden van mannen (en hoe ze die ombuigen tot positieve punten), het koketteren met het imago van de sympathieke loser... De openingzin van 'Hinter'm Steuer' zegt eigenlijk alles: 'Eigenlich bin ich ein ganz ganz lieber'.

Weer slaagt Cicero er in om alles te verpakken met humor en zelfrelativering. De ironie en de woordspelingen worden weer gul rondgestrooid. Dus ook hier de gekende Cicero-stijl: het swingt, het kroelt, het schmiert, het vrijt-op, het slaat en zalft tegelijk, maar het groovet meer. Het is... ouder geworden? Volwassener, gespierder, rijker, sluwer, fijnzinniger, subtieler?

Roger Cicero - Artgerecht (2009)
01 Nicht Artgerecht
02 Ich bin dabei
03 Boutique
04 Hinter'm Steuer
05 Spontis zeugen Banker
06 Und sonst so
07 Wenn ich dich los wär
08 Tabu
09 Seine Ruhe
10 Zu schön, um nett zu sein
11 Ohne Worte
12 Das ist nicht das, wonach es aussieht
13 Internet Single Börse
14 Für 'nen Kerl
h**p://lix.in/-45a2b8

Labels: , , ,

posted by a r n e l @ 08:15

0 Comments:

Een reactie posten

<< Home