Best of ...Both Worlds

Der Vorhang ging auf für ...Theater Rammstein

Rammstein is een Duitse band die volgens eigen zeggen "Tanzmetall", ofwel een synthese van Progressive metal, Industrial en techno, met enige gothic invloeden produceert, en heeft veel raakvlakken met industrial.. Rammstein beweert hiermee een volledig eigen (Duitse) stijl te hebben ontwikkeld, die volgens critici echter sterk lijkt op de muziek die de Sloveense groep Laibach al sinds het midden van de jaren tachtig maakt.

Rammstein is opgericht in januari 1993 door de Oost-Duitse gitarist Richard 'Sven' Kruspe. Hij heeft een hele tijd muzikanten geronseld en heeft met veel moeite de band bij elkaar gekregen.

De naam 'Rammstein' verwijst naar de Amerikaanse vliegbasis 'Ramstein Air Base' (met één 'M'), in Duitsland waar op 28 augustus 1988 een vliegtuigongeluk plaatsvond waarbij 89 mensen om het leven kwamen.
'Opvallen' was de boodschap. Rammstein werd langzaamaan bekend voor haar bijzondere optredens. De hoeveelheid pyrotechniek die de band gebruikt voor haar optredens is enorm: zo steken ze geregeld spullen in brand of laten ze vuurwerk ontploffen.
Niemand weet precies waarom Rammstein van die fratsen uithaalt tijdens concerten, maar Kruspe beweert dat hij het nodig vond om spectaculaire toneelelementen te brengen omdat niemand hun teksten verstaat. Maar Kruspe beweerde nog eens: 'Wij hebben humor, en wij gebruiken die ook!'
Aan de andere kant beweerde Rammstein-voorman Till Lindemann ooit: "Humor? Wie meinen Sie, Humor?"

De leden van de band stellen dat hun muziek voortkwam uit wat zijn NIET wilden: een zoveelste Amerikaans produkt neerzetten. Die opzet lijkt geslaagd en Rammstein's stijl slaat vooral sinds het album 'Mutter' aan over de hele wereld. Ze braken echt in het buitenland door toen David Lynch het nummer 'Rammstein' gebruikte in zijn film 'Lost Highway' uit 1997.

De teksten van Rammstein gaan voornamelijk over macht, religie, militarisme, seks en sadisme. Ze worden vaak niet begrepen of verkeerd uitgelegd. Ironie is zowat de rode draad...
Volgens mij is de band een goed doordacht concept, prachtig gestyled, even geweldig gemarketed, en meer een theatraal modeverschijnsel dan een baanbrekende rockband (die zelf voortdurend in zijn vuistje lacht, omdat zo veel mensen in die stunt trappen).
Moordend voor ironie is echter de herhaling, en het laatste album 'Rosenrot' is een fletse kopie van voorganger 'ReiseReise'.

Labels: Duitsland, Rammstein, rock

posted by a r n e l @ 17:32